Η ΤΕΧΝΗ και ο Δικηγορικός Σύλλογος Κιλκίς Παρουσιάζουν την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013 και ώρα 8:00μμ, στην αίθουσα ‘‘Μ. Ανδρόνικος’’ της ΤΕΧΝΗΣ (25ης Μαρτίου 20) το βιβλίο του Γιώργου Μάνου ‘‘ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΗΤΑΝΕ ΑΛΛΙΩΣ - ΜΝΗΜΕΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 1870-1924’’.
Η εκδήλωση περιλαμβάνει αναφορές στο βιβλίο, απόδοση αποσπασμάτων εκ του βιβλίου, παραδοσιακά τραγούδια και προβολή σχετικού DVD. Εισηγητές οι: Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος, θεολόγος, Ξενοφών Στεργιάδης, δικηγόρος και Γιώργος Μάνος, συγγραφέας του βιβλίου.
Αποσπάσματα θα διαβάσουν η Γεωργία Δουλκερίδου και η Ιωάννα Ρούσσου. Θα συνοδέψει με το ούτι του και τα τραγούδια του ο Βασίλης Κασούρας.
«Στην πατρίδα ήτανε αλλιώς» μας διηγείται ο Γιώργος Μάνος και ξυπνάει, για άλλη μια φορά, μνήμες Ανατολής.
Γραμμένο στη ντοπιολαλιά των περιχώρων της Κωνσταντινούπολης, το καινούργιο ιστορικό αφήγημα του συγγραφέα, μας ταξιδεύει στις πατρογονικές εστίες και μας θυμίζει τι είχαμε, τι χάσαμε και τι μας πρέπει.
Κυρίαρχη θέση στο βιβλίο, η λέξη Πατρίδα! Μια λέξη ιερή για τους πρόσφυγες, όσο και τα εικονίσματα. Με αυτήν άνοιγαν και έκλειναν τις αφηγήσεις τους.
Ο ξεριζωμός έκοψε τη ζωή τους στα δυο. Απ’ τη μια μεριά, «η Πατρίδα». Με τις χαρές, τις λύπες, τα όνειρα και με όλα τα αγαπημένα πρόσωπα γύρω τους. Απ’ την άλλη, η Ελλάδα. Γεμάτη πίκρα, πόνο, δάκρυα και νοσταλγία. Μια νοσταλγία που σκίαζε όλες της εκδηλώσεις της ζωής τους. Και τις καλές και τις κακές. Στις καλές, η χαρά «εκεί» θα ήτανε «πιο τρανή». Στις κακές, η λύπη «εκεί» θα ήτανε «πιο αλαφριά». Γιατί, σύμφωνα με την τελευταία φράση όλων των αφηγήσεών τους, «στην Πατρίδα ούλα ήτανε αλλιώς».
Αυτό το ωραιοποιημένο και εξιδανικευμένο «αλλιώς», ήταν καταλύτης σε κάθε σύγκριση του «εδώ» με το «εκεί», της Ελλάδας με «την Πατρίδα». Από τα πιο απλά καθημερινά, μέχρι τα πιο σημαντικά. Και σε όλα υπερτερούσε «η Πατρίδα».
Πρωταγωνιστής του βιβλίου ο Γιωργάκης εφέντης. Μεγάλος νοικοκύρης, τσορμπατζής, με χίλια πρόβατα και μεγάλο βιος, ζει και ευημερεί στο Άγαλαν της Κωνσταντινούπολης. Τα πράγματα αλλάζουν με την επικράτηση των Νεότουρκων, επιδεινώνονται μετά τους βαλκανικούς πολέμους, και παίρνουν δραματική τροπή μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ώσπου έρχεται η «ανταλλαή». Το χωριό του πρέπει «να σηκωθεί». Εκείνος με τον κουνιάδο του φορτώνουν τις φαμίλιες τους στο τρένο και ο ίδιοι αποφασίζουν να έρθουν στην Ελλάδα με τα πόδια, για να φέρουν και τα κοπάδια τους. Λίγο πριν κινήσουν, στη συντροφιά προστίθεται κι ένας ντεβετζής με τις καμήλες του. Ο δρόμος είναι δύσκολος. Θα τα καταφέρουν; Κι αν τα καταφέρουν, θα βρούνε τις φαμίλιες τους; Στο τέλος, η μοίρα τούς έπαιξε άσχημο παιχνίδι. «Απ’ αλλού φοβούνταν το κακό κι απ’ αλλού τους ήρτε».
