Στις εμφύλιες συρράξεις, οι πεσόντες από τις δύο εμπόλεμες πλευρές ανήκουν στο ίδιο έθνος, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται αδελφοκτόνος ο πόλεμος. Τι σημασία έχει αν το θύμα είναι δεξιός ή αριστερός, η ίδια ρομφαία διαπερνά τα σπλάχνα των μανάδων τους.
«Εθνική συμφιλίωση», λέμε ΝΑΙ… όμως με εθνική μνήμη
Για την πρόταση του κ. Χ. Σπίγγου στον τοπικό Τύπο: να γίνεται κοινό μνημόσυνο, πληροφορούμε όλους, πως κάθε χρόνο, μπρος στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης 1941-44 στο Δήμο Κιλκίς, τελείται από κοινού, κάθε χρόνο, στα τέλη Νοεμβρίου, μνημόσυνο υπό την αιγίδα της αντιπεριφέρειας.
Στα τελευταία τέσερα χρόνια, μόνον στα δύο ήταν παρούσα η ΠΕΑΕΑ. Εμείς, η Ε.Α.Ε.Α., ήμασταν πάντα παρόντες, δείχνοντας έμπρακτα, πως επιθυμούμε την Εθνική Συναίνεση. Επίσης, για την σωστή από κοινού εκδήλωση, για να υλοποιηθεί, πρωτίστως πρέπει κανείς να πιστεύει στην Εθνική Συναίνεση, και νάναι χριστιανός, διότι μνημόσυνο, χωρίς παπά, χωρίς σταυρό και χωρίς κόλλυβα, δεν νοείται για τον Ελληνισμό.
Το βλέπουμε στη Βουλή, το είδαμε την Κυριακή 29-9-2013 στα Κρούσια… οι άνθρωποι κάνουν μνημόσυνα, μόνον με ομιλίες και διχαστικά τραγούδια. Τέτοιου είδους μνημόσυνα, για το θεαθήναι, δεν τα καταλαβαίνουμε. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ίσως κάποτε θα πρυτανεύσει η λογική και πως κάθε αποτυχία θα γίνει ένα βήμα προσέγγισης στην επιτυχία.
Θυμίζω ότι στο μνημείο “Λόφου 44 Κρηστώνης” δεν υπάρχει οποιαδήποτε διχαστική αναφορά παρά μόνο ένας στίχος του Κώστή Παλαμά. Και τίποτε άλλο. Έτσι τιμούμε τη μνήμη των νεκρών.
Επίσης, πιστεύω πως αυτοί που δεν ζητούν συγνώμη για τα εγκλήματά τους, ακόμη και στον Άδη υποφέρουν, διότι είναι δεμένοι με τους εχθρούς τους. Συνεπώς μια δημόσια συγνώμη, εκ μέρους της ηγεσίας των, θα σήμαινε και γι’ αυτούς την λύτρωση τους
Στην πόλη του Κιλκίς, υπάρχουν δύο αντιστασιακές οργανώσεις, η Ε.Α.Ε.Α. και η ΠΕΑΕΑ. Σ’ αυτές τις ενώσεις έπρεπε να απευθύνεται η επιστολή του κ. Σπίγγου και όχι στην Διοίκηση της 71 Α/Μ Ταξ/χιας «ΠΟΝΤΟΣ». Ο στρατός μέχρι τώρα κάνει καλά την δουλειά του. Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την πρότασή σας κ. Σπίγγο, την οποία ασπάζομαι και εκτιμώ, επαναλαμβάνω για να υλοποιηθεί η πρότασή σας πρέπει να γίνουν αρκετά πράγματα που θα εδραιώνουν γερά τα θεμέλια αυτής της κοινής εκδήλωσης.
Όσοι αναρωτιούνται και αντιτίθενται για την αναθηματική μαρμάρινη πλάκα της ΛΑΦ Κιλκίς, αυτοί δεν έχουν νεκρούς συγγενείς; Δεν τους τιμούν ; Ε!... αυτό κάνει και υποχρεούται να κάνει και ο στρατός. Η VI Μεραρχία δεν υπάρχει πια. Δεν πρέπει να τιμηθούν αυτοί που αγωνίσθηκαν για την πατρίδα; Επίσης δεν αναφέρεται σε πολίτες παρά μόνο σε Αξιωματικούς και στρατιώτες. Τηρεί έναν πανάρχαιο θεσμό των Ελλήνων: Τον σεβασμό στους νεκρούς. Οι Αθηναίοι μετά τη ναυμαχία στις Αργινούσες, που ήταν και νικηφόρα γιαυτούς, εκτέλεσαν σταρτηγούς τους διότι δεν σεβάστηκαν τους νεκρούς τους, με την μη περισυλλογή τους από την θάλασσα. Ο σκοπός της θυσίας των Αξιωματικών και οπλιτών της VI Μεραρχίας και βέβαια ήταν ιερός, διότι κάποιοι «πατριώτες» είχαν φροντίσει για την παραχώρηση της Μακεδονίας μας, αν επικρατούσαν, υπογράφοντας «σύμφωνα» κατά τα έτη: 1942 Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης, 1943 Πετρίτσι Σερρών, Λιβάδι Χαλκιδικής 1943, Καρυδιά Έδεσσας 1944.
Δεν κάνω σύγκριση το μνημείο της ΛΑΦ Κιλκίς, με τα άλλα τρία, της Ούλοφ – Πάλμε, Μεγάλης Βρύσης, Χορυγίου, διότι τα τρία είναι παράνομα γράφουν 41- 49 Εθνική Αντίσταση, δεν είναι συγκρίσιμα. Ο νόμος 1863/18 Σεπτ. 1989 αρθ. 1, αναφέρει ρητώς πως η περίοδος από 30-10-44 έως 31-12-1949, είναι περίοδος εμφυλίου πολέμου και όχι Εθνικής Αντίστασης. Αυτά τα τρία μνημεία λένε στην πολιτεία: σε πολεμούσαμε μέχρι το 1949 και η πολιτεία το ανέχεται.
Αυτό είναι το μεγαλείο της Δημοκρατίας, που δίνει το δικαίωμα σε κάποιους, ακόμη να διαστρεβλώνουν και την ιστορία κατά το δοκούν. Πιστεύω πως η συγνώμη είναι το καλύτερο διαπραγματευτικό χαρτί σε μια διένεξη μεταξύ δύο ανθρώπων ή ομάδων ανθρώπων. Δυστυχώς κάποιοι την λέξη συγνώμη ή τα συνώνυμα της, τις έχουν στείλει εξορία.
Κάποιοι έχουν δικαίωμα να παρανομούν, εμείς όχι, άλλωστε δεν μας το επιτρέπει η παιδεία μας. Ίσως κάποιοι πονούν αυτόν τον τόπο περισσότερο και σκέπτονται πιο υπεύθυνα. Μπορώ να αναφερθώ και σε αρκετά άλλα, αυτού του είδους, όχι ευχάριστα γεγονότα, όμως σιωπώ, για το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον, διότι όλοι οι νεκροί φωνάζουν με μια φωνή: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ…
ΕΝΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
