Η πόλη του Κιλκίς μπορεί να περηφανεύεται πλέον για το νέo υπερσύγχρονο και λειτουργικό πολιτιστικό της χώρο. Πρόκειται για το ανακαινισμένο κτίριο της Καπναποθήκης της Αυστροελληνικής στην οδό Ν. Παναγιώτου 50, που εγκαινιάστηκε χθες Τρίτη 17 Ιουνίου 2014 από το Δήμο Κιλκίς,με τη πρέπουσα λαμπρότητα, παρουσία σύσσωμης της δημοτικής αρχής Κιλκίς, δημοτικών συμβούλων, εκπροσώπων φορέων και συλλόγων και δεκάδων εκατοντάδων Κιλκισιωτών. Όλοι ανεξαιρέτως εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για το νέο στολίδι-κτίριο της πόλης που στέκεται και πάλι όρθιο μετά από πολλές δεκαετίες και δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από τους όμορφους χώρους του, που εφεξής θα φιλοξενούν πολιτιστικές δραστηριότητες, εκθέσεις, κτλ.
Μετά το κόψιμο της κορδέλας των εγκαινίων ακολούθησε η είσοδος και περιήγηση των προσκεκλημένων στους χώρους του κτιρίου-σε ισόγειο και όροφο-, όπου την τρέχουσα εβδομάδα θα φιλοξενούνται η πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση "Η ιστορία του καπνού στο Κιλκίς", με πολλά και παλαιά καπνικά αντικείμενα από την ιδιωτική συλλογή του Κιλκισιώτη καλλιτέχνη Χάρη Ισχνόπουλου, καθώς και εκθέσεις φωτογραφίας, κοσμήματος, κεραμικής, παιδικής ζωγραφικής και ζωγραφικής ενηλίκων από τον Πολιτιστικό Σύλλογο “ΙΡΙΔΑ” (πρώην καλλιτεχνικά τμήματα ΟΠΟΝΓΑ Δήμου Κιλκίς). Διάρκεια εκθέσεων: 17 έως 22 Ιουνίου 2014.  Ώρες λειτουργίας καθημερινά: 11 με 1 το πρωί και 6 με 9 το απόγευμα.
 Τα εγκαίνια ξεκίνησαν με την τέλεση του αγιασμού από τον αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο και τον πρωτοπρεσβύτερο π. Διογένη και ολοκληρώθηκαν με μια ξεχωριστή συναυλία στο προαύλιο της Καπναποθήκης, από την ομάδα κρουστών “άϊΝΤΟΣ”, η οποία έδωσε το δικό της στίγμα στην ξεχωριστή αυτή ημέρα, με ελληνικά παραδοσιακά, αγαπημένα τραγούδια.
 
Το έργο
Το έργο "Ανακαίνιση και επανάχρηση καπναποθήκης αυστροελληνικής στην πόλη του Κιλκίς" ξεκίνησε από την προηγούμενη δημοτική αρχή του Δ. Τερζίδη. Με την ανάληψη των καθηκόντων της το 2011 η νέα διοίκηση του Ευάγγελου Μπαλάσκα, και ενώ υπάρχει σειρά παρατηρήσεων σχετικά με την πληρότητα και εφαρμοσιμότητα της αρχικής μελέτης, ενήργησε αμέσως και προχώρησε στις απαραίτητες τροποποιήσεις του φακέλου του έργου- μέσα από την επικαιροποίηση της αρχιτεκτονικής – στατικής – Η.Μ. Μελέτης.
Ακολούθως, κατέθεσε πρόταση για ένταξη του έργου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Μακεδονίας – Θράκης 2007-2013 (ΕΣΠΑ) και συγκεκριμένα στον Άξονα Προτεραιότητας 7 - Αειφόρος Ανάπτυξη και Ποιότητα Ζωής στην ΠΚΜ (Κωδικός Προτεραιότητας 59-Ανάπτυξη Πολιτιστικών Υποδομών Ο.Τ.Α.), ο οποίος συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ).
Το έργο κρίνεται ώριμο από τη Διαχειριστική Αρχή της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και με απόφαση του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας- Θράκης κ. Θύμιου Σώκου, εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Μακεδονία-Θράκη 2007-2013» (ΕΣΠΑ).
Στις 15/12/2011 υπογράφεται η σύμβαση του έργου, συνολικού προϋπολογισμού 1.449.663,78 ευρώ με ΦΠΑ, από τον δήμαρχο Κιλκίς, Ευάγγελο Μπαλάσκα, και τον εκπρόσωπο της αναδόχου εταιρείας «Αμπατζής-Στομαχόπουλος Α.Τ.Ε. (ΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΑΤΕ), κ. Στομαχόπουλο.
Το κτίριο περατώθηκε τον Απρίλιο του 2013.  Επιβλέποντες μηχανικοί ήταν οι: Αρχιτέκτων μηχανικός Θεόδωρος Κυρλής. Μηχανολόγος Μηχανικός Δημήτρης Ανδρεάδης. Πολιτικός Μηχανικός Αλέξανδρος Κοσμάνης.
Προϊσταμένη Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών: Πολιτικός Μηχανικός Κυριακή Στράντζαλη
Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων: Δημήτρης Τσαντάκης

Ιστορικά στοιχεία
Η Καπναποθήκη της Αυστροελληνικής συγκαταλέγεται στα πρώτα βιομηχανικά κτίσματα της πόλης του Κιλκίς. Κατασκευάστηκε το 1920, ενώ ήταν γνωστή και ως WICKS από το όνομα του Γερμανού αρχιτέκτονα που την είχε σχεδιάσει. Ανήκε στον Θεσσαλονικιό Εβραίο Δαυιδ Φαρατζή που είχε κτίσει πολλές καπναποθήκες και τις ενοικίαζε όλες στην Αυστροελληνική. Η Αυστροελληνική Εταιρεία Καπνού Α.Ε. ήταν από τους μεγαλύτερους καπνεμπορικούς οίκους της Θεσσαλονίκης. Τα πρώτα χρόνια λειτούργησε με εργατικό δυναμικό από την πόλη του Κιλκίς, απασχολώντας 100 περίπου εργάτες, κάτω από τη διεύθυνση του καπνομεσίτη Κωνσταντίνου Ζιώγα. Ο χώρος της αποθήκης τις πρώτες μέρες του πολέμου, λειτούργησε ως καταφύγιο. Επίσης εδώ φιλοξενήθηκαν πρόσφυγες από τον νομό Σερρών όταν οι Γερμανοί παρέδωσαν περιοχές της Κεντρικής και Ανατολικής στους Βούλγαρους.  Η λειτουργία του διακόπηκε μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.