Ο Λιαρετίδης ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές του σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η ανάγκη του για περαιτέρω καλλιτεχνική εξέλιξη και έκφραση τον οδήγησε στη Σχολή Γλυπτικής Rinehart του Maryland Institute College of Art στη Βαλτιμόρη, όπου συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές μέχρι την αποφοίτησή του το 2024. Σήμερα, ζει και εργάζεται στην Αστόρια της Νέας Υόρκης συνεχίζοντας να αναπτύσσει το προσωπικό του καλλιτεχνικό στίγμα και να εμπνέεται από τα κοινωνικά ζητήματα.
Τίτλος: 28/02/2023 no.2, 2023
Υλικά: Γύψος, σκόνη και θραύσματα μετάλλων, γραφίτης.
Διαστάσεις: ύψος: 90 εκ. / πλάτος: 110 εκ. / βάθος: 4 εκ.
(τρίπτυχο επιτοίχιο ανάγλυφο)
Στο πρόσφατο έργο του ο Λιαρετίδης επικεντρώνεται στην ιδέα της αξίας της ζωής υπό το πρίσμα της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση. Αυτή η σύνθετη σχέση, που άλλοτε εκφράζεται με σεβασμό και άλλοτε με παρεμβατικότητα, δημιουργεί το κατάλληλο πλαίσιο για να εξεταστούν ζητήματα όπως η ευθύνη και η επιρροή του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον.
Στα έργα του Λιαρετίδη διακρίνεται η βαθιά του ανάγκη για μια φιλοσοφική αναζήτηση της ζωής, του θανάτου και της εξέλιξης, μια αναζήτηση που εκδηλώνεται τόσο σε προσωπικό όσο και σε οικουμενικό επίπεδο.
Η οπτική γλώσσα του Λιαρετίδη είναι μια αέναη αναζήτηση νέων υλικών και συνθέσεων. Εργάζεται είτε με αυτόνομα γλυπτά είτε με γλυπτά που ενσωματώνονται σε πολυδιάστατες εγκαταστάσεις. Σε αυτά τα περιβάλλοντα, συνδυάζει συχνά δισδιάστατα στοιχεία, όπως σχέδια σε χαρτί, τυπώματα και έργα βασισμένα σε κείμενο. Τον ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι συμβολισμοί που μπορεί να φέρει κάθε υλικό και οι νέες νοηματοδοτήσεις που μπορούν να δημιουργηθούν μέσα από τη δική του επεξεργασία.
Τίτλος: 28/02/2023, 2023
Υλικά: Γύψος, σκόνη και θραύσματα μετάλλων, γραφίτης.
Διαστάσεις: ύψος: 90 εκ. / πλάτος: 110 εκ. / βάθος: 4 εκ.
(τρίπτυχο επιτοίχιο ανάγλυφο)
Τα έργα του είναι μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης και των ορίων της, και συχνά γίνονται αφορμή για τον θεατή να αναλογιστεί τη δική του θέση μέσα στον κόσμο. Ο Λιαρετίδης, με την καλλιτεχνική του ματιά, μας υπενθυμίζει την ανάγκη για εσωτερική εξέλιξη, κοινωνική συνείδηση και σεβασμό προς τη φύση.
Με αφορμή τις πυρκαγιές στη Ρόδο το 2023 ο Παύλος Λιαρετίδης δημιούργησε μία εγκατάσταση με τίτλο «Εθελοτυφλώντας».
Αξιολογώντας το έργο του η Στέλλα Ψαρούλη έγραψε τα παρακάτω:
Υλικά και φόρμα πρωταγωνιστούν στην εγκατάσταση του 2023 με τίτλο “Εθελοτυφλώντας”, όπου ο Παύλος Λιαρετίδης αφορμάται από τις πυρκαγιές στη Ρόδο την ίδια χρονιά και επιχειρεί να κλονίσει την συλλογική μας συνείδηση φέρνοντας στο προσκήνιο τον κυνισμό της ανθρώπινης αδιαφορίας.
Το ρολό που ξετυλίγεται σε 91 μέτρα αποκαλύπτει το μοτίβο σε κόκκινες και μπλε αποχρώσεις, που αποτυπώνει δύο αγριοκάτσικά, αποσπασμένα από το καμένο περιβάλλον τους και ψηφιακά επεξεργασμένα, και περιβάλλονται από τη φράση “ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΚΡΈΑΤΑ” στα ελληνικά και τα αγγλικά. Η σύνθεση, που παραπέμπει στα παραδοσιακά χαρτιά περιτυλίγματος κρεοπωλείων στην Ελλάδα, υπογραμμίζει την αποξένωση από το φυσικό περιβάλλον μέσω της τεχνολογίας. Ο καλλιτέχνης σχολιάζει την απόσταση από την πραγματικότητα της τραγικής καταστροφής που παίρνει ο θεατής γινόμενος κοινωνός της μέσα από μία οθόνη, κινητού, τηλεόρασης, υπολογιστή. Απομονώνοντας έτσι την φωτιά σε μία καταναλώσιμη εικόνα, γυμνή από πραγματικά αισθήματα και αισθήσεις όπου η ανθρώπινη τραγωδία γίνεται προϊόν και αντικαθίσταται από την επόμενη είδηση ή φωτογραφία.
Τίτλος: Εθελοτυφλώντας, 2023
Υλικά: Μεταξοτυπία στο χέρι σε χαρτί ανθεκτικό στη φλόγα, μεταλλική βάση, γαλβανισμένο σύστημα σωλήνων.
Διαστάσεις χαρτιού: ύψος: 91μ. / πλάτος: 183 εκ.
(εγκατάσταση, διαστάσεις μεταβλητές)
Το χαρτί, που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, φέρει διττό συμβολισμό: τον σαρκασμό της αντίστασης στη φωτιά και τον παραλληλισμό με τα παραδοσιακά χαρτιά περιτυλίγματος στα κρεοπωλεία. Δε πρόκειται για ένα χαρτί τυπικό αρχειακής ποιότητας χαρακτικής, αλλά ειδικό χαρτί με αντίσταση στη φωτιά που στέκει ως ένας σιωπηλός «ειρωνικός συμβολισμός». Έχει ακόμα τυπωθεί ολόκληρό στο χέρι με την τεχνική της χαρακτικής, την μεταξοτυπία, η οποία στην ιστορία της τέχνης έχει συνδεθεί με την μαζική παραγωγή και τον καταναλωτισμό. Στον σχολιασμό αυτό για τον καταναλωτισμό και την διαρκή επανάληψη μέσω της μαζικής παραγωγής προστίθεται και η επαναληψιμότητα του μοτίβου. Το υπερμέγεθες μέγεθος του τονίζει την έκταση της καταστροφής και της βαρύτητας του ζητήματος.
Τίτλος: Απομεινάρια μιας καμένης αξίας, 2023
Υλικά: Γύψος, αίμα από ελάφι, σκόνη μετάλλων, γραφίτης και σκόνη άνθρακα, μέταλλο.
(εγκατάσταση, διαστάσεις μεταβλητές)
Δε πρόκειται για ένα απλώς χαρακτικό έργο αλλά για μία εγκατάσταση που συνομιλεί με την αρχιτεκτονική και τον επισκέπτη. Η υλικότητα και οι διαστάσεις του χαρτιού δημιουργούν νέες γεωμετρίες και καθιστούν το έργο μία πολυεπίπεδη, διαδραστική σχεδόν, εμπειρία. Η καταστροφική πυρκαγιά είναι η αφορμή για ένα βαθύτερο σχόλιο στην σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον και τις κρίσεις που το πληγούν. Η απαθής κατανάλωση πληροφοριών και εικόνων και η αποξενωμένη στάση καθρεφτίζεται ως προβληματισμός στη δομή του ίδιου του έργου. Ο θεατής, μέσα από το αλληγορικό ‘ξεδίπλωμα’ του ρολού, καλείται να έρθει αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα και να κάνει μία διανοητική ‘πορεία’ προς την κατανόηση της αλήθειας.
Ο ανερχόμενος γλύπτης από τη Θεσσαλονίκη, μετά τις σπουδές του στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ολοκλήρωσε και τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη γλυπτική στο Maryland Institute College of Art στη Βαλτιμόρη και πλέον ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Η δουλειά του εστιάζει στην ανάδειξη επίκαιρων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων μέσα από πολυδιάστατες εγκαταστάσεις με έντονους συμβολισμούς. Άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι, το έργο «Απομεινάρια μιας καμένης αξίας» της ίδιας χρονιάς όπου επίσης αφορμάται από τις καταστροφικές επιπτώσεις της πυρκαγιάς, ενώ με τα έργα «28/02/2023» και «28/02/2023 νο.2» μιλάει για την απώλεια και την αξία της ζωής.
