Η Σάλι Κον, αμερικανίδα ακτιβίστρια, αρθρογράφος και τηλεοπτική σχολιάστρια, εξηγεί με άρθρο της στο CNN γιατί η στρατιωτική δράση κατά του Ισλαμικού Κράτους είναι κακή ιδέα.
1.Η αμερικανική επέμβαση είναι αυτό που αποσταθεροποίησε το Ιράκ και περισσότεροι αμερικανικοί βομβαρδισμοί θα το αποσταθεροποιήσουν ακόμη περισσότερο.
Η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ και η τοποθέτηση του Νούρι αλ Μαλίκι στο αξίωμα του πρωθυπουργού δημιούργησε πολλές σεκταριστικές εντάσεις και δημιούργησε ένα κενό εξουσίας το οποίο αναπλήρωσε το Ισλαμικό Κράτος. Δεν μπορείς να σώσεις μια χώρα καταστρέφοντάς την. Μια εκστρατεία βομβαρδισμών που θα θεωρηθεί ότι γίνεται υπέρ των σιιτών μουσουλμάνων, ενώ αποσταθεροποιεί τις κοινότητες και σκοτώνει και πολίτες, θα επιδεινώσει την κατάσταση στο Ιράκ.
2.Τα αεροπορικά χτυπήματα δεν θα καταστρέψουν τη ριζοσπαστική ιδεολογία, μόνο θα την ενισχύσουν.
Οι περισσότεροι εν δυνάμει τρομοκράτες δεν ξυπνούν ένα πρωί και ξαφνικά αποφασίζουν να μισούν την Αμερική. Συχνά υπάρχει λόγος. Εκτιμάται ότι η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 δημιούργησε μια νέα γενεά τρομοκρατών και αύξησε τον κίνδυνο της τρομοκρατίας για τις ΗΠΑ. Περισσότερη στρατιωτική δράση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή απλώς θα πολλαπλασιάσει τους αντιαμερικανούς τρομοκράτες, ενισχύοντας την ιδεολογία που κινεί το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις.
3.Η απειλή για τις ΗΠΑ δεν είναι άμεση.
Οταν παρακολουθούμε τους γιαζίντι πρόσφυγες να σφαγιάζονται και τους αμερικανούς δημοσιογράφους να αποκεφαλίζονται, φυσικά ο ανθρωπισμός μας μάς καλεί σε δράση. Αλλά όσοι χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου, υποστηρίζουν ότι το Ισλαμικό Κράτος συνιστά άμεση απειλή για το αμερικανικό έδαφος. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ακόμη και όταν υπογραμμίζει τις πιθανές μελλοντικές απειλές προκειμένου να δικαιολογήσει τη στρατιωτική δράση - και τον ενστερνισμό του δόγματος της προληπτικής δράσης του Τζορτζ Μπους του νεότερου - η αμερικανική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν αποτελεί άμεση απειλή για τις ΗΠΑ.
Αν όμως οι βομβαρδισμοί δεν είναι η λύση, τότε ποια είναι;
1.Διακοπή της πρόσβασης σε όπλα και χρήματα
Πρέπει να επισημανθεί ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει πρόσβαση σε όπλα επειδή όπλα από τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία κυκλοφορούν ελεύθερα στην περιοχή εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να λάβουν μέτρα προκειμένου να καταστρέψουν τις διόδους εφοδιασμού του Ισλαμικού Κράτους με όπλα. Αυτό είναι το αντίθετο από τη στρατηγική που προτείνει ο Ομπάμα στη Συρία και στο Ιράκ. Επιπροσθέτως, μέρος της δύναμης του Ισλαμικού Κράτους προέρχεται από τα χρήματα από την πώληση πετρελαίου στη μαύρη αγορά. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μπορούν να λάβουν μέτρα - κάποια εκ των οποίων ανακοίνωσε ο Ομπάμα - για να εμποδίσουν την επεξεργασία και την πώληση αυτού του πετρελαίου.
2.Διόρθωση της πολιτικής διαμάχης στο Ιράκ
Ενώ το Ισλαμικό Κράτος έχει 20.000 στρατιώτες, υπάρχουν 25 εκατ. σουνίτες στη Μέση Ανατολή και για όσο αυτοί παραμένουν μπερδεμένοι με τους ιρακινούς και σύρους πολιτικούς ηγέτες, το Ισλαμικό Κράτος βρίσκει έδαφος για να αυξάνει την επιρροή του. Η πολιτική κρίση χρειάζεται πολιτική λύση. Προτρέποντας τον Αλ Μαλίκι να παραιτηθεί και υποστηρίζοντας μια νέα κυβέρνηση που να περιλαμβάνει περισσότερες δυνάμεις η κατάσταση θα βελτιωθεί. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πρέπει να βοηθήσουν να ξεπεραστούν τα σεκταριστικά πάθη. Και ναι, πιο σοβαρές συνομιλίες με το Ιράν είναι απαραίτητες.
3. Ενίσχυση της ανθρωπιστικής βοήθειας
Ενώ τα αεροπορικά χτυπήματα δεν θα βοηθήσουν τους λαούς της Συρίας και του Ιράκ, η ανθρωπιστική βοήθεια θα το κάνει. Εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Θα ήταν καλό, αν οι αμερικανοί πολιτικοί που υποστηρίζουν τις δαπανηρές αεροπορικές εκστρατείες ήταν το ίδιο ενθουσιώδεις ως προς την αποστολή φαγητού και νερού σε αυτούς που το έχουν ανάγκη.
4. Πρωτοβουλία για μια πραγματικά διεθνή δράση
Χρειαζόμαστε μια συμμαχία που θα βοηθήσει το Ιράκ να σταθεροποιηθεί και να ξεκινήσει πάλι τις συνομιλίες με τη Συρία, περιλαμβάνοντας όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργαστούν με τα Ηνωμένα Εθνη και να αναζητήσουν διπλωματικές λύσεις μέσω μιας ευρείας πολυεθνικής συμμαχίας.
Πηγή: Το Βήμα
