-Θα θέλατε να πούμε τα κάλαντα σε γνωστούς και φίλους και ότι συγκεντρώσουμε προσθέτοντας και τον δικό μας οβολό, να το προσφέρουμε δώρο σε παιδιά του νηπιαγωγείου και όπου αλλού υπάρχει ανάγκη; Οι φίλοι συμφώνησαν κα με ενθουσιασμό ξεκίνησαν οι πρόβες. Σημειώσεις με τα κάλαντα από όλη την Ελλάδα και φωτοτυπίες έφερε η νηπιαγωγός, μαέστρος ορίστηκε ο Χρήστος Λαφτσίδης εκπαιδευτικός και ψάλτης του Αγίου Γεωργίου, που συνόδευε το φωνητικό σχήμα με το ακορντεόν του.
Η παρέα άρχισε να μεγαλώνει ξεπέρασε τα είκοσι μέλη, από πέντε έως πενήντα χρονών. Ήλθε και ο οδοντίατρος ο Βασίλης με την κιθάρα του, η Σοφία και ο Τάκης με τα ταμπούρλα τους. Τα παιδιά της παρέας, η Χαρούλα, η Χριστίνα και ο Κωσταντίνος με τα τρίγωνά τους, συμπλήρωσαν την ορχήστρα
Μια μικρή πρόβα και το ξεκίνημα έγινε με μεγάλη επιτυχία.
Πάμε στο θείο μας είπε ο Χρήστος, δεν φανταζόμασταν τη χαρά και τον ενθουσιασμό που θα προκαλούσαμε στην οικογένειά του. Δάκρυσαν τα μάτια τους, γέλασαν και τα αυτιά τους. Το φιλοδώρημα μεγάλο και το εγχείρημα συνεχίστηκε σε περίπου είκοσι σπίτια. Ενθουσιάστηκαν πάρα πολύ, έψαλαν και αυτοί τα κάλαντα, πρόσφεραν τα χαρτονομίσματά τους στον κουμπαρά μας, ευχόμενοι να τους ψάλουμε τα κάλαντα και την επόμενη χρονιά.
Ξεχωριστή ήταν η επίσκεψη στον αρχιμανδρίτη πατέρα Γερμανό, στον 6ο όροφο της οδού Αγίου Γεωργίου. Ζητούσε να μη φύγουμε, έψαλε μαζί μας και παρακάλεσε να τα ξαναπούμε.
Τελειώνοντας, αν και πέρασε η ώρα, επισκεφθήκαμε το παλιό Επισκοπείο. Άνοιξε την πόρτα απορημένος ο ίδιος, ο τότε Μητροπολίτης Απόστολος, μας κάλεσε στο μεγάλο σαλόνι και αρχίσαμε να ψάλουμε τα κάλαντα. Στεκόταν αποσβολωμένος απολαμβάνοντας τους στίχους και τη μελωδία, το πρόσωπό του φωτίσθηκε και σε λίγο άρχισε να χοροπηδά δακρυσμένος, σα μικρό παιδί. Όταν τελειώσαμε μας παρατηρούσε με αγαλλίαση και απορία, μας ευχαρίστησε για την έκπληξη και μας αποχαιρέτησε με πατρική αγκαλιά όλους, έναν ένα , αφού πρόσθεσε και το δικό του οβολό στον κουμπαρά.
- Πάμε και στο παπά Γιώργη, είπε ο Χρήστος. Η παρέας συμφώνησε και σε λίγο το κομβόι των αυτοκινήτων βρέθηκε στην κατοικία του, στον αυλόγυρο του Αγίου Γεωργίου.
Στο χτύπημα του κουδουνιού ρώτησε πρώτα ποιοι είμασταν και όταν άκουσε τη φωνή του ψάλτη άνοιξε και έμεινε άφωνος με το πλήθος αφού και η ορχήστρα με τη χορωδία ξεκίνησαν τη δράση τους. Μετά τα κάλαντα ακολούθησαν παραδοσιακά τραγούδια, που τόσο αγαπούσε. Στο σαλονάκι, όπου ήταν παρόντες ο παπά Γιώργης με την παπαδιά, θυμούμαι ότι είχαν και τον μικρό τους εγγονό, τον Τάσο.
Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ ο παπά Γιώργης που ανέβηκε σε ένα χαμηλό τραπεζάκι, έψαλε και χόρευε σα μικρό παιδί. Ο οβολός του ήταν ένα πολύ μεγάλο ποσό, που προσπαθήσαμε να το μειώσουμε τουλάχιστον στο ένα τέταρτο.
- Όχι είπε, είναι η πιο όμορφη παραμονή Χριστουγέννων της ζωής μου, πάρτε και από εμένα ένα ποσό για να ευοδωθεί ο σκοπός σας.
Άλλες δυο χρονιές συγκεντρώθηκε η παρέα, περίσσεψαν τα σπίτια που μας περίμεναν, έφθασε η παρέα και στη Θεσσαλονίκη. Η χαρά της παρέας πρόσφερε αυτά τα τρία χρόνια χαρά και ανακούφιση κυρίως σε παιδιά του 4ου νηπιαγωγείου, προσφέροντας κυρίως καινούργιο και ζεστό ρουχισμό, παιχνίδια, καθώς και απαλλαγή των παιδιών από τη συμμετοχή τους στις δαπάνες του νηπιαγωγείου
Παρακολουθώντας σήμερα (25-12-2023) τη λειτουργία στο Άγιο Γεώργιο, θυμήθηκα για πολλοστή φορά τον παπά Γιώργη (Πλιάκας), τον παπά Γιώργη των Κιλκισιωτών και του Αγίου Γεωργίου του Λόφου Κιλκίς.
Τη δεύτερη χρονιά η παρέα αποφάσισε να μην ψάλει τα κάλαντα στο παπά Γιώργη, πιστεύαμε ότι και πάλι ο σεβάσμιος λευίτης, θα προσέφερε σαν δώρο δυσανάλογο ποσό των οικονομικών του δυνατοτήτων, άλλωστε πού θα το μάθει σκεφτήκαμε…………..….
- Σκύβοντας λοιπόν να πάρω αντίδωρο την μεθεπόμενη ημέρα, ανήμερα των Χριστουγέννων, μετά τη λειτουργία, με κοίταξε συνοφρυωμένος.
- Τάσιο, γιατί δεν ήλθατε το βράδυ να μου πείτε τα κάλαντα. Σας περίμενα μέχρι αργά. Τί νομίσατε δεν θα το μάθω; Άιντε είπε χαμογελώντας, για φέτος σας συγχωρώ, του χρόνου όμως θα σας περιμένω οπωσδήποτε.
Την Τρίτη χρονιά που συγκεντρώθηκε η παρέα για τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα ο παπά Γιώργης συνταξιοδοτήθηκε και μετακόμισε στην Κατερίνη.
Τότε, εκείνες τις τρεις χρονιές, με την παρέα νοιώσαμε παιδιά, τόσο εμείς όσο και αυτοί που μας φιλοξένησαν. Τί κι αν ήταν γέροντες, ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Απόστολος, ο ιερομόναχος πατέρας Γερμανός και ο σεβάσμιος ιερέας παπά Γιώργης, ένοιωσαν και αυτοί παιδιά ανάμεσά μας. Μετέστησαν στους κήπους του παραδείσου πριν πολλά χρόνια. Μαζί τους βρίσκεται, χτυπώντας το ταμπούρλο και η καλλικέλαδος Σοφία, που τόσο νωρίς μας άφησε…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ.
Τούτες τις μέρες ας ψάλουμε τα κάλαντα για να νοιώσουμε παιδιά, ας ανοίξουμε τις καρδιές μας για προσφορά αγάπης, ας ανοίξουμε και τα πορτοφόλια μας, κάπου υπάρχουν περισσότερες ανάγκες από τις πολλές δικές μας.
Τάσος Γιοβανούδης
Δεκέμβριος 2023
