Στο πενθήμερο 22-26 Αυγούστου 2007, περιορίσθηκαν φέτος οι θερινές μου διακοπές και ομολογώ ότι δεν χάλασαν καθόλου από το κλίμα της προεκλογικής περιόδου.
Δηλαδή ποιας προεκλογικής περιόδου, αφού ούτε η ατμόσφαιρα, ούτε ο περιρρέων λόγος, ούτε η καθημερινότητα είχανε προεκλογικό χρώμα.
Την ζαχαρένια του κοσμάκη δεν φάνηκε να την χάλασαν οι γνωστές αερολογίες των γνωστών τηλε-πολιτικών, αλλά τα θλιβερά αποτελέσματα των πυρκαγιών.
Κι ενώ ο κόσμος τα βράδυα άνοιγε την τηλεόραση για να μάθει τα νεώτερα από τις πυρκαγιές, μοιραία υποχρεωνότανε να ακούσει και τις περί εμπρησμών αναλύσεις των ανούσιων τηλε-πολιτικών, οι οποίοι αφού ανέλυαν τα στοιχεία του ρεπορτάζ, κατέληγαν στο μονότονο ρεφραίν: «Για όλα φταίει η Κυβέρνηση».
Το κακό με αυτούς τους τηλε-πολιτικούς, είναι ότι όταν μιλούν δεν μπορούν μέσα από την οθόνη να δουν τα πρόσωπα των τηλεθεατών, γιατί αν αυτό ήτανε εφικτό, ίσως να μην ξανάβγαιναν ποτέ στην τηλεόραση. Ο κόσμος αποστρέφει το πρόσωπό του από αυτούς τους πολιτικούς όχι γιατί καταγγέλουν τα λάθη και τις ολιγωρίες της κυβέρνησης, αλλά γιατί επί δικής τους κυβέρνησης δεν σιωπούσαν μόνο για τα λάθη τους, αλλά απέκρυβαν τα εγκλήματά τους.
Φαίνεται ότι τελικά ο Ελληνικός λαός έχει πολιτική μνήμη. Και ίσως γι’ αυτό η Κυβέρνηση παρά τα λάθη και τις ανεπάρκειές της, επί τρισήμισυ χρόνια εξακολουθεί να έχει την πρωτιά (σύμφωνα με τα γκάλοπ) στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Αυτοί που άλλοτε έστηναν τους κερδοφόρους μηχανισμούς του Χρηματηστηρίου, αυτοί που τότε εξέθρεβαν το σύστημα των νταβατζήδων, αυτοί που εκμαύλιζαν τις συνειδήσεις των Δημόσιων Λειτουργών, αναγόρευσαν αίφνης εαυτούς σε «καθαρτήρες» της Δημόσιας ζωής και επί έξι (6) μήνες επίμονα επιχειρούσαν την αίσθηση διαφθοράς του «ομολοσκανδάλου» να την ταυτοποιήσουν με την συνολική εικόνα της Κυβέρνησης.
Μάταια όμως γιατί ο κόσμος ξέρει ότι το σκάνδαλο αυτό ήτανε μεμονωμένο, καταγγέλθηκε αμέσως, είναι υπό δικαστική διερεύνηση, αποκαταστάθηκαν οι ζημίες των Ταμείων και λήφθηκαν νομοθετικά μέτρα θωράκισης του συστήματος, για να αποφευχθούν στο μέλλον ανάλογα ατοπήματα (ορθό εγκλήματα).
Τέλος – τέλος αυτό το σκάνδαλο, στοίχισε στην Κυβέρνηση κι έναν Υπουργό. Τον συντοπίτη μας Σάββα Τσιτουρίδη. Θυμούνται άραγε οι πολίτες κάποιον Υπουργό της προηγούμενης Κυβέρνησης να παραιτήθηκε για ένα από τα μεγάλα σκάνδαλα της εποχής; Αντιθέτως αυτό που θυμούνται οι Έλληνες είναι οι πολυτελείς γάμοι κάποιων στο Παρίσι, εν μέσω φημών και συζητήσεων για προμήθειες και άνομα κέρδη από Χρηματιστήρια και αγορές οπλικών συστημάτων.
Ας έρθουμε όμως και στον συντοπίτη μας Σάββα Τσιτουρίδη που τότε ήταν Υπουργός Απασχόλησης, και σήμερα ως υποψήφιος βουλευτής, ζητάει την ψήφο μας.
Όταν ολόκληρη η Θεσ/νικη είχε μόνο Υφυπουργούς, το Κιλκίς εκπροσωπείτο στο Υπουργικό Συμβούλιο με έναν Υπουργό. Και όχι μόνο σε ένα Υπουργείο. Το αληθές είναι ότι όταν άρχισε η μηχανή να παράγει έργο στο Υπουργείο Γεωργίας, ένα «παιδαριώδες» περιστατικό, υποχρέωσε σε παραίτηση τον πολιτικά εύθικτο Υπουργό. Και όταν άρχισαν να μπαίνουν τα θεμέλια ορθής οργάνωσης και λειτουργίας του Υπουργείου Εργασίας, ξέσπασε η υπόθεση του ομολόγου στην οποία ο Υπουργός όχι μόνο δεν είχε συμμετοχή, αλλά την πληροφορήθηκε από τρίτους. Δηλαδή αυτοί που κατασκεύασαν και προώθησαν το ομόλογο, ήτανε μακριά από το κτίριο του Υπουργού, ο οποίος πέρα από το ότι δεν ρωτήθηκε, δεν είχε καν τη νομική δυνατότητα να τους ελέγξει. Γι’ αυτό και ο Υπουργός δεν κατηγορήθηκε ποτέ για το σκάνδαλο. Ωστόσο ελέγχθηκε από τον Πρωθυπουργό γιατί δεν εγνώριζε το παρελθόν συνεργάτη του, ο οποίος προ … οχταετίας εφέρετο να είχε χρηματιστηριακές δωσοληψίες!…
Στην Σχολή Ευελπίδων τιμωρήθηκε εύελπις πειθαρχικά διότι επιστρέφοντας από άδεια καθυστέρησε να παρουσιασθεί στη μονάδα του κατά πέντε (5) ώρες. Αν και η αιτία της καθυστέρησης ήτανε η μηχανική βλάβη του τρένου, εν τούτοις ο Εύελπις τιμωρήθηκε διότι «ώφειλεν να προβλέψει το ενδεχόμενον της βλάβης και να αναχωρήσει εγκαίρως εκ της οικίας του!…»
Αυτό το περιστατικό μου θυμίζει η περίπτωση Τσιτουρίδη. Μόνο που οι συνέπειες του Υπουργού υπήρξαν απείρως βαρύτερες από αυτές του ατυχούς Εύελπι.
Δεν είναι που επλήγη το πρόσωπο του Υπουργού και η πολιτική του εικόνα. Είναι που το ίδιο το Υπουργείο στερήθηκε από έναν αξιόλογο και αξιόπιστο Υπουργό που είχε και τις ικανότητες και τις γνώσεις να επιλύσει χρόνια προβλήματα του Υπουργείου του που στο παρελθόν άλλοι αρνούντο να τα αγγίξουν.
Ο Σάββας Τσιτουρίδης για όσους τον γνώρισαν από κοντά (κι εγώ είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του δυο χρόνια περίπου) είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Δεν είναι από εκείνους τους πολιτικούς που επιχειρούν να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου (και των ΜΜΕ) με ακραίες θέσεις. Δεν θέλω να επαινέσω τον Σάββα γιατί φοβάμαι ότι αυτό θα λειτουργήσει αρνητικά για την εικόνα του. Όμως εξ ιδίας αντιλήψεως γνωρίζω ότι η εκτίμηση, το κύρος και η αγάπη που έχαιρε από τον απλό κόσμο, τους συναδέλφους του Υπουργούς και κυρίως τους βουλευτές, ήτανε πολύ μεγάλη και ειλικρινής.
Ωστόσο αυτοί που αναγνώριζαν την ανωτερότητά του, Υπουργοί με λάθη και ανεπάρκειες, παραμένουν στις θέσεις τους κι ο Τσιτουρίδης είναι εκτός Υπουργικού Συμβουλίου. Η παραμονή σε Υπουργικό θώκο προφανώς προϋποθέτει ανοχές, υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Φαίνεται ότι ο χαρακτήρας του συμπατριώτη μας ήτανε ασύμβατος με αυτά τα «στάνταρτ» της πολιτικής.
Ο Σάββας Τσιτουρίδης πέρα απ’ τα Υπουργικά του καθήκοντα, δεν λησμόνησε και την εκλογική του περιφέρεια. Και από τα δυο Υπουργεία που θήτευσε ο ίδιος ή με παρεμβάσεις του σε άλλα Υπουργεία ή φορείς, κατόρθωσε να εξασφαλίσει για το Κιλκίς, κεφάλαια και Υπηρεσίες που ωφέλησαν ή βελτίωσαν τη ζωή των συμπατριωτών του. Διασφάλισε επιδοτήσεις (νέα ΚΑΠ) για το Νομό έως το 2013και πάνω από 15 εκατ. ευρώ εισέρευσαν στα Ταμεία των Δήμων μας μέσω ΟΠΑΑΧ. Καταβλήθηκαν από τον ΕΛΓΑ με παρέμβασή του αρκετά εκατομμύρια ευρώ σε ζημιωθέντες γεωργοκτηνοτρόφους. Σχεδόν διπλασιάσθηκε ο αριθμός των εργατικών κατοικιών στο νομό και ολοκληρώνεται οσονούπω το έργο Αρζάν Αμματόβου. Η συμβολή του στην επέκταση τρίτης πτέρυγος του Νοσοκομείου Κιλκίς δεν υπήρξε μικρή, ενώ ουδέποτε αρνήθηκε τις υπηρεσίες του στην επίλυση νόμιμων ατομικών ζητημάτων όλων των Κιλκισιωτών, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθετήσεως.
Παρά την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αμαυρώσουν την εικόνα του Υπουργού Απασχόλησης, ο κόσμος ουδέποτε πείσθηκε ότι για το ομόλογο έφταιγε ο Τσιτουρίδης. Και να εξηγούμεθα. Κανείς δεν θέλει να κάνει χάρη στον Τσιτουρίδη. Αν είναι υπεύθυνος για κάτι, ας υποστεί τις συνέπειες. Όμως όλοι γνωρίζουν από μέσα τους ότι η αντιπολίτευση τα έψαλε στη νύφη για να τα ακούσει η πεθερά. Έτσι είναι η πολιτική. Στο τέλος κάποιος την πληρώνει. Και το κακό είναι ότι δεν μπορείς συ ο αναίτιος να κερδίσεις δικαστικά το δίκαιό σου. Το ζήτημα είναι πολιτικό και μόνος κριτής είναι ο Λαός. Με την ψήφο του στις εκλογές τη 16-9-2007 ο Κιλκισιώτικος Λαός καλείται να επικυρώσει ταυτόχρονα δυο επιλογές. Τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας και την ηθική πολιτική δικαίωση του Σάββα Τσιτουρίδη.