Θυμάμαι όταν ανέλαβα εργασία στον Δήμο Κιλκίς, να παίρνει χαρτί και στιλό και να μου φτιάχνει ένα προσχέδιο, ως ένα άτυπο μάθημα δημόσιας διοίκησης, για το πώς συντάσσεται ένα δελτίο τύπου! Αυτό του το χειρόγραφο το κρατώ ευλαβικά, ακόμη και σήμερα, ως μια ακριβή ανάμνηση από τον πρώτο μου «δάσκαλο».

Σταύρο,

η καλοκάγαθη ψυχή σου ήταν σπάνια. Θα λείψεις από τις ημέρες μας γιατί ήσουν ένας φάρος αξιών, μια «κινητή βιβλιοθήκη» ιστορικής γνώσης, μια φωτεινή εξαίρεση ανιδιοτελούς προσφοράς προς τους νεότερους.

Σταύρο,

δεν πρόλαβα να σε αποχαιρετήσω και να σε ευχαριστήσω για την πάντα ενθαρρυντική σου στάση προς το πρόσωπό μου και για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιέβαλες.

Σήμερα νιώθω πως έμεινα φτωχότερη, όπως όταν χάνει κανείς μια πατρική του φιγούρα.

Εγώ θα νιώθω πως πάντοτε θα τριγυρνάς ανάμεσά μας, διασχίζοντας τους δρόμους του Κιλκίς με την ευθυτενή περπατησιά σου.

Κι αυτό μου το μήνυμα, δέξου το ως ένα ακόμη δελτίο τύπου, για να γνωρίζουν εκεί πάνω, όσοι σε συναναστραφούν, πόσο σπουδαίος Κιλκισιώτης υπήρξε ο Σταύρος Φάσσος.

Έλλη Φρεγγίδου

Ψυχολόγος