Η μουσική του περίφημου έργου του Τσαϊκόφσκι, διαχέονταν σε όλη την αίθουσα και συνόδευε τις κινήσεις των χορευτριών, που απέδωσαν με αξιοθαύμαστη συνέπεια, σεβασμό, σοβαρότητα και περισσή αξιοπρέπεια το πολυπαιγμένο ανά τον κόσμο έργο του μεγάλου Ρώσου μουσουργού.
Η παράσταση ήταν ένα τολμηρό εγχείρημα, αλλά αποδόθηκε άψογα. Τα κοστούμια εκπληκτικά, η απόδοση των ρόλων με μοναδική υποκριτική ικανότητα, η πειθαρχία, ο συντονισμός και συγχρονισμός των κινήσεων απόλυτος, οι ομαδικοί σχηματισμοί εντυπωσιακοί και εξαιρετικής ομορφιάς και αισθητικής, που σίγουρα ικανοποίησαν και τον πιο δύσκολο και απαιτητικό θεατή.
Και όλα αυτά από παιδιά δικά μας, παιδιά του Κιλκίς. Δεν υστέρησε κανένα, από τα μικρότερα έως τα πιο μεγάλα, σε χάρη, εκφραστικότητα, ρυθμό και πλαστικότητα κινήσεων. Βέβαια, η εμπειρία και η ωριμότητα των μεγάλων χορευτριών ήταν εμφανέστατη και αβίαστα έβγαλε τον θαυμασμό και τον ενθουσιασμό του κοινού, που ξεσπούσε σε παρατεταμένο χειροκρότημα.
«Ο οποιοσδήποτε επιθετικός προσδιορισμός για την παράσταση, θα υπολείπονταν της πραγματικότητας, θα την αδικούσε», είπε η Πρόεδρος της ΤΕΧΝΗΣ κ. Κική Πάγκου στο τέλος.
Ήταν πασιφανές ότι τα παιδιά δούλεψαν πάρα πολύ και σκληρά, με την καθοδήγηση και τις άοκνες προσπάθειες της αρχιτέκτονος της παράστασης Κέλλυς Πολυχρονίδου.
Όντως, όπως η Πρόεδρος της ΤΕΧΝΗΣ επισήμανε, «ανάγλυφα και ζωντανά ξετυλίχθηκε μπροστά στους θεατές, το απαράμιλλο ταλέντο της, ως δασκάλας χορού και παιδαγωγού, χορογράφου και σκηνοθέτιδας. Τυχερός ο τόπος μας που την έχει, τα παιδιά που την είχαν δασκάλα και οι γονείς που της τα εμπιστεύθηκαν».