Θα το αφήσουμε λοιπόν να πεθάνει έτσι άδοξα; Που πήγαν οι ρητές και κατηγορηματικές υποσχέσεις του Δημάρχου, ότι το φεστιβάλ θα συνεχιστεί με δαπάνες του δήμου το 2016; Και γιατί τότε, -ήμουν παρούσα σε εκείνο το Δημοτικό Συμβούλιο- ούτε ένας σύμβουλος, ούτε από την συμπολίτευση, ούτε καν από την αντιπολίτευση, δεν έφερε αντίρρηση; Δεν γνώριζαν το ύψος των δαπανών ενός τέτοιου μεγάλου διεθνούς καλλιτεχνικού γεγονότος; Φυσικά το γνώριζαν. Ήταν της τάξεως των 180.000ευρώ. Αλλά δεν τους φαινόταν πολλά, γιατί ήταν χρήματα που προέρχονταν από το ΕΣΠΑ. Και τώρα, αντιδρούν στο ποσό των 100.000ευρώ, λίγο παραπάνω από το τα μισά;
Να τους θυμίσουμε την παροιμία "100 ξυλιές σε ξένο πισινό, πονάν λιγότερο από τις 10 στον δικό μας". Το Κιλκίς, το μικρό και άγνωστο στο Πανελλήνιο, για 17 χρόνια, έζησε μέρες δόξας και καλλιτεχνικής προβολής, έγινε πόλος έλξης -έστω και για 10 μέρες- μικρών και μεγάλων από όλη την Ελλάδα. Το άγνωστο Κιλκίς, που δυστυχώς έγινε διάσημο τώρα τελευταία με φοβερά για την ανθρωπότητα και θλιβερά για την ανθρωπιά μας γεγονότα, ας προσπαθήσει να κρατήσει τη σημαία της τέχνης και του πολιτισμού ψηλά.
Το Δημοτικό Συμβούλιο δε μπορεί να καυχιέται για πλεόνασμα των οικονομικών του εσόδων και να κρατάει κλειστό το κοινωνικό παντοπωλείο και με μια μονοκονδυλιά να καταδικάζει σε θάνατο τη χαρά των παιδιών, να τους κλέβει το όνειρο και να τους στερεί την διασκέδαση. Το Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας του Δήμου Κιλκίς είναι πια θεσμός, θέλει να ζήσει και πρέπει να ζήσει για πολλά ακόμη χρόνια.
Ο δήμαρχος το υποσχέθηκε, κι ένας δήμαρχος πρέπει να κρατάει τις υποσχέσεις του, το χρωστάει στους μικρούς του φίλους, στους αυριανούς πολίτες αυτής της πόλης. Ας μην τους απογοητεύσει, κι ας μην απογοητεύσει κι όλους εμάς που αγαπούμε το φεστιβάλ, που αγαπούμε και το Κιλκίς.
Με πολλές ελπίδες, μεγάλες προσδοκίες
αλλά... και απαιτήσεις
Θεοδοσία Σβολάκη-Μπάντζου πρώην Σχολική Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Σκηνοθέτης της Παιδικής Σκηνής-τμήμα Κουκλοθεάτρου- της Πολιτιστικής Εταιρίας Εκπαιδευτικών Ν. Κιλκίς
