Τα «Χρώματα Μνήμης» γεμίζουν τα μάτια μας χρώμα με τις εξαιρετικές, λεπτομερείς φωτογραφίες των ενδυμάτων και των υφαντών και των κεντημάτων που παρουσιάζουν. Γεμίζουν και τον νου και την ψυχή μας με σκέψεις και συναισθήματα, μέσα από τη βιωματική γνώση, τις εικόνες και τις μαρτυρίες που μας δίνουν για τον κόσμο και τη ζωή των υφαντριών, αλλά και των ανθρώπων του Ορμενίου και της Φτελιάς, γενικότερα.
Το βιβλίο αναφέρεται στην ενδυματολογική και υφαντική παράδοση των Ελλήνων του Κόζουλτζια και του Ουρούμκιοϊ της Ανατολικής Ρωμυλίας, των οποίων οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στα χωριά Ορμένιο και Φτελιά, στο βορειότερο σημείο του Έβρου (1925 έως και 1930 ως πρόσφυγες) στα πρώτα χωριά που συνάντησαν όταν πέρασαν τα σύνορα, για να βρίσκονται κοντά στις πατρίδες τους, με την ελπίδα ότι θα γυρίσουν κάποτε πίσω.
Είναι καρπός της πολυετούς, πολύμοχθης και δημιουργικής προσπάθειας της συγγραφέα να γνωρίσει και να ερμηνεύσει τον λαϊκό πολιτισμό του τόπου καταγωγής της, μιλώντας με όσες ηλικιωμένες γυναίκες είχαν απομείνει, οι οποίες γνώριζαν την ενδυματολογική και την υφαντική παράδοση των προσφυγικών χωριών, είχαν υφάνει και στολίσει φορεσιές και ρούχα του σπιτιού. Με τις μαρτυρίες τους, πλαισιώνει ερμηνευτικά τα κείμενά της και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό του βιβλίου. Με το έργο της η Κυριακή Δήμου Φωτιάδου κατέγραψε τη ζωή και την παράδοση των Ελλήνων του Κόζουλτζια και του Ουρούμκιοϊ, του Ορμενίου και της Φτελιάς, δίνοντας νέα πνοή ζωής στον λόγο και στα έργα των χειρών τους. Εν τέλει το βιβλίο της είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς αγάπης προς πρόσωπα, πράγματα και αξίες που συνδέονται με τους προγονικούς τόπους, με τους ανθρώπους τους, με τον υλικό και άυλο πολιτισμό τους, όπως μεταφυτεύθηκε και μετεξελίχθηκε στο σημερινό Ορμένιο και στην Φτελιά. Αποσκοπεί να ολοκληρώσει, με την συμπλήρωση των 100 χρόνων από την βίαιη μετατόπιση των κατοίκων του Κόζουλτζια και του Ουρούμκιοϊ, το σώμα του υλικού για τον λαϊκό τους πολιτισμό «ως ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτούς στους ανθρώπους και στα χωριά που εγκατέλειψαν, αλλά που ποτέ δεν ξέχασαν όσο ζούσαν», όπως μας λέει η ίδια η συγγραφέας στην αρχή της δεύτερης έκδοσης του βιβλίου της.
Η σημαντική αυτή επανέκδοση κατέστη δυνατή χάρη στην ευγενική χορηγία του κ.Αθανασίου Μαρτίνου - ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ και την εν γένει συνδρομή των πατέρων της Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους ώστε το εγχείρημα της παρούσης επανέκδοσης να καταστεί εφικτό.
Την επανέκδοση αυτή προλογίζουν ο χορηγός της επανέκδοσης κ. Αθανάσιος Μαρτίνος, το Λύκειο Ελληνίδων παράρτημα Κιλκίς που είναι και ο εκδότης του βιβλίου, η κ.Βασιλική Χρυσανθοπούλου Αναπ. Καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας Τμήμα Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α, η κ. Ιωάννα Παπαντωνίου Ιδρύτρια Ιδρύματος Βασίλη Παπαντωνίου, η κ. Α. Γιαννακίδου Ερευνήτρια, Ιδρύτρια του Ε.Μ.Θ (Εθνολογικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης) και η κ. Σταυρούλα Πισιμίση, Λαογράφος Υπεύθυνη του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» του Δήμου Αθηναίων.
