Ο Σκάρος ήταν ένας ιδεαλιστής, βαθειά ανθρώπινος, αγωνιστής λογοτέχνης, ασυμβίβαστος με τις μικρότητες, προσηλωμένος αταλάντευτα στο στόχο του, που ήταν η υπεράσπιση του απλού λαού και η ανάδειξη των αγώνων του για μια αξιοπρεπή και λεύτερη ζωή.
Στη συνέχεια ο δάσκαλος και μέλος του Δ.Σ. της “ΤΕΧΝΗΣ” Δημήτρης Νατσιός, παρουσίασε το τρίτομο έργο του συγγραφέα “Ρίζες του Ποταμού”. Το βιβλίο αυτοό, που έτυχε πρώτου κρατικού βραβείου, τον κατέταξε στους κορυφαίους της Ελληνικής Πεζογραφίας.
Ο εισηγητής αναφέρθηκε στην πλούσια και δυνατή αφήγηση του συγγραφέα, ο οποίος έγραψε για τους αγώνες των κολίγων του Θεσσαλικού κάμπου, των “άσπρων σκλάβων”, όπως τους ονομάζει, για Γη και Λευτεριά. Ο Ζήσης Σκάρος ήταν πρωτοπόρος λογοτέχνης, γιατί εμπνέονταν από το αγροτικό και εργατικό κίνημα. Με μαεστρία μοναδική περιέγραψε τα δεινά των αγροτών του κάμπου, πρώτα στον Τούρκο δυνάστη και κατόπιν στον Έλληνα τσιφλικά, που αποδείχτηκε χειρότερος από τον πρώτο.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε στο κοινό μια παραπομπή του ομιλητή στις συνθήκες ζωής των κολίγων. Κατοικούσαν σε τρώγλες, ανέφερε, και πολλές φορές συνέτρωγαν στα παχνιά με τα ζώα του. Πέθαιναν περίλυποι με πόνο στην ψυχή τους, γιατί έβλεπαν ολόγυρά τους, στη φτωχική κλίνη του θανάτου τα παιδιά τους να εγκαταλείπονται άστεγα στις ορέξεις του τσιφλικά και του επιστάτη τους, οι οποίοι ήταν σιχαμεροί και συχαμερά υποκείμενα. Με τη μάστιγα της έξωσης από το τσιφλίκη και την απειλή βασανιστηρίων και θανάτου ακόμη, οδηγούνταν στις κάλπες, ως πρόβατα στη σφαγή και έδιναν την ψήφο τους στον εκλεκτό υποψήφιο του αφέντη τους. Μαζί με το τσιφλίκι, συνήθως, πωλούσαν και τους κολίγους και αγοράζονταν σαν υποζύγια του  κτήματος. Όταν υποδέχονταν το νέο αφέντη τους, επισήμως, έπρεπε γονυπετείς να συρθούν ενώπιον του, να κτυπήσουν το χώμα με το μέτωπο τρεις φορές και μετά να φιλήσουν το αριστερό του πόδι.
Ο Δημήτρης Νατσιός έκλεισε την εισήγησή του με μια υπέροχη και συνάμα επίκαιρη φράση του Σκάρου: “Δια να κάνεις το δάσκαλο στο λαό πρέπει πρώτα να γίνεις μαθητής τους”. Απόσπασμα από το τρίτομο έργο διάβασε η Γεωργία Δουλκερίδου, μέλος της Θεατρικής Σκηνής της “ΤΕΧΝΗΣ”.
Την εκδήλωση παρακολούθησε ο αντινομάρχης κ. Αναστάσιος Αμανατίδης, ο νομαρχιακός σύμβουλος Κώστας Χαλίτσιος, ο πρώην Δήμαρχος Αξιούπολης κ. Γιάννης Πολυχρονίδης και πλήθος κόσμου.