Όπως τόνισε, ο υπερτουρισμός δεν είναι απλώς αποτέλεσμα της αυξανόμενης κινητικότητας και των βελτιώσεων στις υποδομές, αλλά μια αντανάκλαση του συλλογικού μας ναρκισσισμού, που εκδηλώνεται όταν βλέπουμε τη φύση όχι ως έναν ανεξάρτητο οργανισμό που αξίζει σεβασμό, αλλά ως σκηνικό για τις δικές μας εμπειρίες, τις δικές μας «τέλειες» φωτογραφίες και τις δικές μας στιγμές επίδειξης.

Πρέπει να αναγνωρίσουμε πώς οι ατομικές μας ναρκισσιστικές συμπεριφορές επηρεάζουν το περιβάλλον μας και ο υπερτουρισμός και η αδιαφορία για τη φύση, συνδέονται με έναν εγωκεντρικό τρόπο ζωής. Σύμφωνα με τον κ. Βασιλειάδη, στη διάλεξή του παρουσίασε τον όρο «οικολογικός ναρκισσισμός».

Ο κ. Βασιλειάδης παρατήρησε ότι η αρχιτεκτονική δεν είναι κυριαρχία, αλλά συμβίωση. Έχοντας ασχοληθεί με διάφορα έργα στις Κυκλάδες, διαπίστωσε την αρνητική πλευρά του τουρισμού από οικολογική έως πολιτική άποψη.

Η υπεραξία της θέας στη θάλασσα

Αναρωτήθηκε γιατί αποδίδουμε τόσο μεγάλη αξία στη θέα της θάλασσας, και όχι στη θέα του πράσινου, τονίζοντας την ανάγκη επανεξέτασης των προτεραιοτήτων μας.

Σχεδιασμός χέρι χέρι με τη φύση

Πεποίθηση του κ. Βασιλειάδη είναι ότι η αρχιτεκτονική δεν πρέπει να θίγει το περιβάλλον. Οι ναρκισσιστικές αξίες επηρεάζουν τη συνολική μας στάση απέναντι στη φύση και αυτή η σχέση πρέπει να αναθεωρηθεί για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ο αρχιτέκτονας προτείνει ανθρώπινες κατασκευές που ενισχύουν το τοπίο, όπως κτίρια με φυτεμένα δώματα, ελάχιστο ενεργειακό αποτύπωμα και συνεργασία με ειδικούς περιβάλλοντος. Ο οικολογικός ναρκισσισμός δεν είναι απλώς μια στάση απέναντι στη φύση, είναι το καθρέφτισμα του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας μέσα στον κόσμο.

Ο Πάρις Βασιλειάδης είναι αρχιτέκτονας μηχανικός (ΑΠΘ), με επαγγελματική παρουσία σε Ελλάδα και εξωτερικό από το 2001. Έχει πολυετή εμπειρία στη μελέτη και διαχείριση τουριστικών έργων, αναπλάσεων και βιώσιμης ανάπτυξης.

Πηγή: Politic.gr