Τίποτα δεν δημιουργείται από το τίποτα. Από το μηδέν δεν βγαίνει τίποτα.  Για τα όσα ζούμε ή αντιμετωπίζουμε κάτι φταίει. Ο άνθρωπος δημιούργησε το μουσικό ήχο, γράφει ο Παλαμάς, «όταν χτύπησε πάνω στη χορδή το δοξάρι». Ο άνθρωπος εφηύρε το φως, όταν χτύπησε την πέτρα με την πέτρα και πετάχτηκε η σπίθα.
Είπαμε, τίποτα δεν γεννιέται από το τίποτα. Ακόμη κι ο κόσμος που τόσο θαυμάζουμε, δεν έγινε  από το μηδέν, σύμφωνα με τη θεωρία του Big Bang (της μεγάλης έκρηξης), αλλά κάτι υπήρχε από πριν που εξερράγη.  
Είναι αλήθεια πως οι μεγάλες αλλαγές στην Ιστορία δεν έγιναν δίχως αιτία, αλλά ήταν το αποτέλεσμα των μεγάλων ταξικών συγκρούσεων. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν χαρίσθηκαν, αλλά κατακτήθηκαν.
Άλλωστε, όπου και όποτε υποχωρείς, αφήνεις χώρο για τον άλλο. Και τότε βαδίζεις ενάντια στην αρχιμήδεια σκέψη που λέει: «Δώσε μου τόπο να σταθώ και τα πάντα θα κινήσω». Να θυμίσω ακόμη, πως ο Ανταίος έχανε τη δύναμή του, όταν δεν πατούσαν τα πόδια του στο έδαφος.
Τα πάντα στη Φύση είναι ροή, λέει ο Ηράκλειτος. Το νερό που δεν ρέει, λιμνάζει. Ο βυθός της λίμνης πεθαίνει, αν δεν αναπνέει. Ούτε φυσικά είναι τυχαίο ότι η λέξη «ωκεανός» σημαίνει το θαλάσσιο ποτάμι που κινείται γρήγορα. (ωκύς = γρήγορος).
Γι’ αυτό σου λέω: Γίνε ποτάμι, από λαός που είσαι, αν θες να έχεις ζωή.  Σήκω πάνω από τον καναπέ που κάθεσαι και ζήτησε το δίκιο σου. Μην αφήσεις να σου πάρουν τη «γη» που πατάς. Άκου τον ποιητή της «Ρωμιοσύνης» που σου φωνάζει μέσα από το χώμα. «Άκου τις καμπάνες που σημαίνουν.                           
Κάθε πολιτική στιγμή  χαρακτηρίζει τη δική της εποχή. Το επίπεδο της ελληνικής δημοκρατίας αντανακλά το επίπεδο των πολιτών και των πολιτικών που έχει.
«Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που μάς εγγυάται ότι δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνηθούμε από άτομα καλύτερα από ό,τι αξίζουμε», λέει ο Μπέρναντ Σω.  Στο χέρι σου λοιπόν είναι να τους δείξεις, τι αξίζεις. Υπεύθυνος για τη «μοίρα» σου είσαι εσύ. Εσύ χαράζεις το μονοπάτι που βαδίζεις.
Μέτρο της η πολιτική έχει την πράξη, και έκφραση της ανθρωπιάς είναι η κοινωνική αλληλεγγύη. Μην πιστεύεις σ’ εκείνα που σου τάζουν, αλλά σ’ εκείνα  που σου κάνουν. Μη σκύψεις στο άδικο, ακόμη κι αν αυτοί που στο επιβάλλουν είναι οι σύντροφοί σου.
Τους αντιπάλους σου σίγουρα τους γνωρίζεις. Εκείνους  που δεν αναγνωρίζεις τώρα είναι οι σύντροφοί σου, και κυρίως  όσοι σου μίλαγαν για «Ισχυρή Ελλάδα», για ποιότητα ζωής και για το θαύμα του Χρηματιστηρίου. Όσοι μέτραγαν το καλό του τόπου με το βάθος της τσέπης τους και ταύτισαν το κράτος με το  λουδοβίκειο «εγώ» τους.
Η προσφορά κάθε πολιτικού πρέπει να ζυγίζεται σε ζυγαριά ακριβείας. Στη μια μεριά να μπαίνει το εισόδημά του και στην άλλη η περιουσία του. Κι αν η ζυγαριά βρίσκεται σε ισορροπία, είναι δίκαιος. Αν, όμως,  η ζυγαριά γέρνει στη μεριά της περιουσίας, τότε ο πολιτικός αυτός, σε όποια παράταξη κι αν ανήκει, σου κλέβει.
Ο Οιδίποδας, όταν έμαθε ότι ο άνθρωπος που σκότωσε, ήταν ο πατέρας του, έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια. Σήμερα, όσοι σου στερούν το φως και σου σκοτώνουν το όνειρο, πες μου: Τι πρέπει να κάνουν;
«Οι φιλόσοφοι –έλεγε ο Μαρξ- είναι για να ερμηνεύουν τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το δικό μας θέμα είναι να τον αλλάξουμε». Να αντισταθούμε σ’ εκείνους που περιορίζουν τη δικαιοσύνη στο μέγεθος της δικής τους λογικής. Να πούμε όχι σ’ εκείνους που ορίζουν την ηθική στο ανάβαθο επίπεδο της ψυχής τους.
«Δίκαιο» στη Δημοκρατία, είναι αυτό που ωφελεί τους πολλούς. Αν είσαι με αυτούς, μην αφήσεις στους λίγους να ορίσουν τις ανάγκες σου. Γιατί υπάρχουν και αγκαλιές που «πνίγουν»…

Καλό καλοκαίρι