Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου 2024, 6:24:10 πμ
Τρίτη, 14 Νοεμβρίου 2017 15:51

Το σχόλιό μας : ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

Η ποιότητα ζωής, είναι μάλλον ζήτημα οπτικής του καθένα.
Ολόκληρη η οικογένεια πέφτει με φωνές επάνω του, αν τολμήσει ο άνθρωπος και ανάψει μπροστά τους ένα τσιγάρο. Το τσιγάρο βλάπτει, το τσιγάρο σκοτώνει και δεν κάνει για την ασθένεια και ηλικία σου, είναι το μόνιμο ρεφραίν των οικείων.


Και ενώ θεωρητικά, η αποψη των συγγενών είναι ορθή, ο "ασθενής" αισθάνεται ότι με την στέρηση του τσιγάρου του χαλούν την ποιότητα ζωής.
  Γι αυτό λέω, πολλά πράγματα είναι ζήτημα οπτικής.

 

  ΜΗΝΥΣΗ Η ΜΗΝΥΣΑΡΑ
 Την αφορμή γι αυτό το σχόλιο, μου την έδωσε και πάλι ο Τάσος Αμανατίδης.
΄Εγραψε λοιπόν ο Τάσος σε προηγούμενο φύλλο της παρούσας εφημερίδος, ότι γιατρός Ω.Ρ.Λ προκειμένου να θεραπεύσει ασθενή πελάτη του από αιμορραγία μύτης, προηγουμένως τον ρωτούσε αν ήθελε θεραπεία των πεντακοσίων ή των εξακοσίων δραχμών.
Μου θύμισε έτσι τον πατέρα μου που μου έλεγε ότι ο πολύ γνωστός στην εποχή του δικηγόρος του Κιλκίς Πυργάκης, όταν πήγαινε πελάτης στο γραφείο του για να κάνει μήνυση, τον ρωτούσε:
--Μήνυση θέλεις να σου κάνω ή μηνυσάρα;
 Και βεβαίως πληρωνόταν για την δεύτερη πιο ακριβά, γιατί όπως και να το κάνουμε, η μυνησάρα, είναι άλλο ...............πράμα.

  ΕΜΕΙΝΑ ΑΦΩΝΟΣ
Θα θυμάστε φαντάζομαι εκείνο το τραγικό γεγονός που επισυνέβη στο Σαν Χοσέ της Χιλής το 2010 και κατά το οποίο λόγω πτώσεως στοάς μεταλλείου,33 μεταλλωρύχοι έμειναν εγκλωβισμένοι σε βάθος 700 μέτρων επί 69 ημέρες.
Η αληθινή αυτή ιστορία που τότε την παρακολουθούσαμε κάθε μέρα ζωντανά από τις τηλεοράσεις μας, γυρίσθηκε ταινία, την οποία παρακολούθησα και πάλι προχθές.
Αυτό που με άφησε άφωνο ξέρετε ποιό ήταν; Ότι μετά το τέλος της ταινίας ο σκηνοθέτης-παραγωγός ,αφού έδειξε τα πρόσωπα όλων των πραγματικών μεταλλωρύχων που έζησαν το δράμα, (γιατί αυτοί που παίξανε στο έργο ήτανε ηθοποιοί) έγραψε το ακόλουθο κείμενο:
Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΗΚΑΝ!!...
  Το μαύρο σκληρό πρόσωπο των δικτατοριών και δημοκρατιών Μπανανίας.

 

ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Με προηγούμενο σχόλιό μου, είχα ζητήσει από την Δημοτική Αρχή να ευπρεπίσει το στρατιωτικό αεροδρόμιο της πόλης μας, βουλώνοντας με άσφαλτο τις δεκάδες τρύπες που υπάρχουν σ' αυτό και από τις οποίες κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των εκατοντάδων  συμπολιτών μας που αθλούνται καθημερινά εκεί.
Σε φιλική συζήτηση, ο Γενικός Διευθυντής του Δήμου, μου είπε ότι υπάρχουν προβλήματα και είναι δύσκολο να ασκηθούν παρεμβάσεις στο συγκεκριμένο αεροδιάδρομο, διότι αυτός είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Αμύνης.
Ομολογώ ότι δεν με έπεισε ο φίλος Γαβριηλίδης. Όταν έγραψα το αρχικό σχόλιο, γνώριζα σε ποιόν ανήκει το αεροδρόμιο. Πίστευα όμως ότι μια απόφαση του δημοτικού συμβουλίου προς το Υπουργείο δεν θα έπεφτε στο κενό. Αν το υπουργείο μάθαινε ότι ο συγκεκριμένος χώρος συμβάλλει στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης και ότι οι ασφαλτικές βελτιώσεις θα βάρυναν αποκλειστικά τον Δήμο Κιλκίς, δεν νομίζω ότι θα προέβαλλε αντιρρήσεις .
 Εμείς λοιπόν οι δημότες του Κιλκίς, αντί του γενικού και αοριστόλογου " είναι δύσκολο να γίνει αυτό, υπάρχουν προβλήματα κλπ" θα προτιμούσαμε να μας δείξει ο Δήμος μια σχετική με τα παραπάνω δημοτική απόφαση ή έστω κάποια σχετική αλληλογραφία του δήμου με το αρμόδιο υπουργείο.
Άποψή μου είναι ότι το Υπουργείο, δεν θα αρνηθεί την δωρεάν ασφαλτόστρωση. Ας κάνει λοιπόν ο Δήμος την σχετική επαφή και αν πάρει αρνητική απάντηση, να την ανακοινώσει στους δημότες. Οι ιδιωτικοί φορείς ξέρουν μετά τι πρέπει να κάνουν.