Συνηθίζουν, συνήθως με …επισπεύδοντα τον κ. Αφεντουλίδη, να διασταυρώνουν τα ξίφη τους  εντός του Δημοτικού Συμβουλίου οι κ. Τερζίδης και Αφεντουλίδης. Η πρόσφατη αντιπαράθεσή τους όμως υπήρξε λίαν διδακτική, κυρίως για όσα δεν λέχθηκαν.  Περί της Αυστροελληνικής ο λόγος, της ημιερειπωμένης  καπναποθήκης  δηλαδή και η κριτική του κ. Αφεντουλίδη αφορούσε στο υψηλό κόστος της αναπαλαίωσής της. Τρία εκατομμύρια είναι πολλά για αναπαλαίωση μιας αποθήκης. Σωστός ο λόγος.
Σωστός όμως και ο αντίλογος από τον κ. Τερζίδη:  Οι τιμές της μελέτης δεν είναι αυθαίρετες, αλλά εφαρμόζεται το «τιμολόγιο» του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Και κάπου εκεί με δευτερεύουσες παρατηρήσεις εκατέρωθεν, έκλεισε το θέμα.
Κρίμα διότι ήταν μια καλή αφορμή για να συζητηθούν δυο ακόμα, ουσιωδέστερες, πτυχές του όλου θέματος.
Α. Ποιο σκοπό εξυπηρετεί η αναπαλαίωση της καπναποθήκης της Αυστροελληνικής και ποια ακριβώς είναι τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που επέβαλαν την ένταξή της στα διατηρητέα κτήρια; Διότι στο εξωτερικό του κτηρίου δεν είναι εμφανή κάποια αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία ώστε να επιβάλλεται η διατήρηση του κτηρίου με αναπαλαίωσή του.
Το γεγονός ότι εκεί στεγάστηκε μια από τις καπναποθήκες που είναι κομμάτι της παραγωγικής παράδοσης της πόλης δεν συνιστά επαρκή λόγο. Διότι  αν αναπαλαιώναμε κάθε κτήριο ή αποθήκη ή αχυρώνα ή στάνη που συνιστούν κομμάτια της παραγωγικής παράδοσης μιας πόλης θα χρειάζονταν ένα κοινοτικό πλαίσιο κάθε νομός μόνο για τις πανάκριβες αναπαλαιώσεις.
Επομένως το κύριο ερώτημα στο διάλογο δεν είναι αν είναι ακριβή η αναπαλαίωση, αλλά αν η αποθήκη αυτή καλώς προτάθηκε και καλώς εντάχθηκε στα διατηρητέα, και επέκεινα αν στην ιεράρχηση των αναγκών της πόλης του Κιλκίς κατείχε τόσο πρωτεύουσα θέση ώστε να ενταχθεί σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα με 3 εκατ. ευρώ.
Ο δημοτικός κήπος και η ανάπλαση της γύρω περιοχής,  η ανάπλαση του λόφου, η πεζοδρόμηση ή μετατροπή σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας της 21ης Ιουνίου, η ολοκλήρωση της αναπαλαίωσης της πολύπαθης και ασφαλώς απείρως σημαντικότερης αρχιτεκτονικά παλιάς Νομαρχίας είναι εκ του προχείρου μερικά από τα έργα που θα προτάσσονταν από οποιονδήποτε δημότη, αν είχε ερωτηθεί για τις δικές του προτεραιότητες.
Β. Δεν σχετίζεται με το Κιλκίς, αλλά, ευκαιρίας δοθείσης,   κάποτε μήπως θα ήταν καιρός και για τον τεχνικό κόσμο να θέσει τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων σχετικά με το καθεστώς των ενιαίων τιμών του ΥΠΕΧΩΔΕ στα δημόσια έργα; Είναι τεράστια η απώλεια πολύτιμων πόρων και μόνο από τη σύνταξη των μελετών (υπολογίζονται ως ποσοστό επί του προύπολογισμού), ενώ ο τεράστιος «αέρας» μεταξύ του προϋπολογισμού του δημοπρατούμενου έργου  και του πραγματικού κόστους δημιουργεί τις στρεβλώσεις  στους διαγωνισμούς. Απλά υπενθυμίζουμε ότι στον πρώτο διαγωνισμό για την ανάδειξη αναδόχου κατασκευής του δρόμου «κόμβος Μαυρονερίου – κόμβος Σταυροχωρίου» η έκπτωση ξεπέρασε το 75% ! Η μελέτη από την τότε Περιφέρεια άγγιξε τα 4 δις, όταν η εκτίμηση πολύπειρων τεχνικών στελεχών της τότε νομαρχίας είχε ως «οροφή» το 1,5 δις. ευρώ για το ίδιο έργο.
Πολύτιμα δις. ευρώ διαχέονται, αναμφίβολα είναι πολλοί από τον τεχνικό κόσμο της χώρας – μαζί φυσικά με εργολάβους και αφανείς «εισπράκτορες»-  που επωφελούνται, αλλά σε κάθε εξορθολογισμό και νοικοκύρεμα όσοι γνωρίζουν οφείλουν να μιλήσουν και να πρωταγωνιστήσουν.
Αλλιώς θα θυμίζουν όσους από τον υγειονομικό χώρο ξεσπαθώνουν υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, πρωταγωνιστούν σε διαμαρτυρίες για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία – και θαυμάσια πράττουν-  αλλά τηρούν αιδήμονα σιγή μπροστά στο τεράστιο φαγοπότι που έχει στηθεί εδώ και δεκαετίες στον χώρο της υγείας και  περίθαλψης όπου η  Ελλάδα των 11 εκατ. κατοίκων δαπανά όσα και η Γερμανία των 84 εκατ. κατοίκων!