Το μέγα αίτημα της παρελθούσης δεκαετίας για το νομό ήταν αναμφισβήτητα το Διαμετακομιστικό Κέντρο. Το θέμα αναδείχτηκε κυρίως μέσα από τις στήλες των ΕΙΔΗΣΕΩΝ τόσο κατά τη γέννησή του όσο και κυρίως κατά το διάστημα που κρίθηκε η χωροθέτησή του, όταν με συνεχή ρεπορτάζ χτυπήσαμε τον κώδωνα του κινδύνου, τόσο ηχηρά που ενόχλησε τότε τους αδρανούντες κατ’ εξακολούθησιν .Δυστυχώς η Ιστορία κατέγραψε ότι το θέμα του Διαμετακομιστικού αφότου αποσύρθηκε από τα προσκήνιο ο τέως πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χρήστος Σακαρίδης - επί ημερών του οποίου προωθήθηκε τάχιστα- κινήθηκε σε χαμηλές ταχύτητες και σταδιακά αποσύρθηκε από την ατζέντα του νομού, με μοναδικό, έκτοτε, επισπεύδοντα τον πρώην Δήμαρχο Πολυκάστρου Δημ. Κουλίνα.
Είναι χαρακτηριστικό γεγονός της αδράνειας ότι επί μια τετραετία προσπάθησε ο κ. Κουλίνας να εξασφαλίσει από το Υπουργείο Γεωργίας την παραχώρηση έκτασης 800 στρεμμάτων προκειμένου να προκαλέσει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Και δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να στηρίξει με αποφασιστικό τρόπο το αίτημα ώστε να κινηθεί η προοπτική της χωροθέτησης στον άξονα της ΠΑΘΕ στο ύψος Αξιοχωρίου.
Οι εξελίξεις είναι γνωστές. Η καραδοκούσα Θεσσαλονίκη άρπαξε την ευκαιρία. Πέρασαν χρόνια από τότε που παράφρασα τη ρήση του πρώτου εκλεγμένου προέδρου της δημοκρατίας του Μεξικό Λάζαρου Καρντένας « Δυστυχισμένο Κιλκίς που είσαι τόσο μακριά από την Αθήνα και τόσο κοντά στη Θεσσαλονίκη».(Δυστυχισμένη Λατινική Αμερική, που είσαι τόσο μακριά από το Θεό και τόσο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες). Και δυστυχώς σε πολλά θέματα ισχύει ακόμα. Ιδιαίτερα όταν νομοί της Περιφέρειας συνδιεκδικούν με τη Θεσσαλονίκη κάποιο αίτημα.
Σε κάποιες τοπικές εφημερίδες φιλοξενήθηκαν δηλώσεις του προέδρου του Διοικητικού φορέα της ΒΙΠΕ Β. Σεργιαννίδη ότι το Διαμετακομιστικό ενδέχεται να χωροθετηθεί - δημιουργηθεί στο Κιλκίς. Θα είμαστε οι πρώτοι που θα χαιρετίσουμε μια τέτοια εξέλιξη. Αρκεί οι δηλώσεις αυτές να μην αποδειχθούν σαν την έωλη αισιοδοξία που εξέφραζαν οι παράγοντές μας όταν επισείαμε τους κινδύνους για την απώλεια του Διαμετακομιστικού..