Υποψιασμένος, βγήκα απο το φαρμακείο και όπως ήταν σκοτάδι,είδα εναν νεαρό να τον παίρνει στο αμάξι του και να εξαφανίζονται βολίδα.
 Αναστατωμένος,ξαναγύρισα στο φαρμακείο και ρώτησα στην νεαρή φαρμακοποιό, αν την προβλημάτισε η συμπεριφορά του εφήβου.
   Η απάντησή της, με άφησε ενεό.
  - Κάθε μέρα γίνεται αυτό και δυστυχώς ειναι παρα πολλοί. Δυστυχώς ...
  Μα που ζούμε; Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει γύρω μας; Και αν το γνωρίζουμε ,τι κάνουμε γι αυτό;  Αυτο το αγόρι είναι τελειωμένο και σίγουρα οι γονείς του δεν γνωρίζουν τίποτε
   Το αγοράκι αυτό θα είναι ο αυριανός πολίτης τούτης της χώρας. Και η κοινωνία που θα δημιουργήσει, θα είναι κοινωνία ομοίων του.Ποιό μέλλον μπορει να έχει μία πατρίδα με τέτοιους πολίτες; Αλλά και πέραν αυτού,τί κάνει η δική μας κοινωνία για να μην έχει εθισμένους στα ναρκωτικά πολίτες;
  Η ποινική καταστολή αποδείχθηκε παντελώς ανεπαρκής.Τι να σου κάνει και ο χωροφύλακας όταν η κοινωνία νοσεί;
   Το πρόβλημα λοιπόν είναι τεράστιο και αφορά όλους μας. Γονείς, δασκάλους, ιατρούς, εισαγγελείς,κράτος, τους πάντες.  Με πρωτοβουλία του πρώτου φορέα της πόλης, δηλαδή του Δήμου μας, πρέπει να κηρυχθεί συναγερμός και να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου. Ο δήμαρχος, ο καθηγητής, ο μεροκαματιάρης, ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο μηχανικός, ο καθε επαγγελματίας, ο κάθε δημότης της πόλης μας ας διερωτηθεί μήπως εκείνος ο νεαρός που ζήτησε την σύριγγα ήτανε ο γιός του.