προστασία της περιουσίας τους, φόβο αγνώστου κλπ) επέλεξαν να παραμείνουν στους γενέσιους τόπους τους, αψηφώντας τις "πρόνοιες" της Σύμβασης Ανταλλαγής των ελληνο-τουρκικων πληθυσμών της Λωζάννης.(30-1-1923)
Ο κύκλος των αναζητήσεών του διευρύνθηκε σημαντικά και απέκτησε χρήσιμες επαφές τόσο στην Ελλάδα ( με ιστορικούς-ερευνητές ) όσο και στην Τουρκία με πολίτες που έλκουν κοινή με αυτόν καταγωγή και ιστορική διαδρομή.
Αυτός λοιπόν ο συμπατριώτης μας, τα ατομικά στοιχεία του οποίου για ευνόητους λόγους δεν αναγράφονται εδώ, ανήρτησε στην ιστοσελίδα του (με ψευδώνυμο),ένα κείμενο όπου διαφαίνεται με σαφήνεια, ότι όσοι Ρωμιοί απέμειναν στη Τουρκία, δεν έχουν καμία πρόθεση να εγκαταλείψουν τη Γή τους, γιατί  αυτή η Χώρα είναι η πατρίδα των παππούδων και των πατεράδων τους και γιατί σ αυτήν την Χώρα βρίσκονται οι εκκλησίες, τα σπίτια, τα σχολεία, οι τόποι εργασίας τους και τα κατεστραμμένα νεκροταφεία τους.
Στο τέλος του κειμένου αποκαλύπτει ότι το κείμενο δεν είναι δικό του,αλλά είναι το κύριο άρθρο της ομογενειακής εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ της Κωνσταντινούπολης που δημοσιεύθηκε στις 15-9-1955,δηλ. 8 ημέρες μετά τα τραγικά γεγονότα  σε βάρος του ελληνισμού της Πόλης. (Σεπτεμβριανά)
Ιδού λοιπόν αυτούσιο το άρθρο της εφημερίδος σε δική μου μετάφραση.
"Θα μείνουμε  ΕΔΩ στα μέρη μας. Για να θάψουμε τους νεκρούς μας, για να ξαναχτίσουμε τα σχολεία μας, τις εκκλησίες μας και τους τόπους εργασίας μας. Για να συμμαζέψουμε τα σπίτια μας και να τα ανορθώσουμε στα ίδια σημεία που κατέπεσαν..
Θα μείνουμε σ αυτή τη Χώρα που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στα μέρη που υπάρχουν οι τάφοι των πατεράδων μας και των παππούδων μας σε ρημαγμένα νεκροταφεία.
Από τα ερείπια των εκκλησιών, σχολείων, σπιτιών και καταστημάτων μας, θα δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο. Με καρτερία και υπομονή, μέσα σ αυτά τα ερείπια, θα βάλουμε την ζωή μας σε τάξη.
Θα υψώσουμε την φωνή μας και θα κραυγάσουμε ότι αυτός ο όλεθρος που ήλθε στο κεφάλι μας, δεν θα έπρεπε να έλθει. Θα βροντοφωνάξουμε ότι δεν είμαστε ούτε αιχμάλωτοι, ούτε όμηροι της Χώρας στο έδαφος της οποίας ζούμε .Θα κραυγάσουμε ότι δεν θα φύγουμε από αυτήν την Χώρα, παρότι κάποιοι θέλουν να μας διώξουν. ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ. Θα διακηρύσσουμε συνέχεια ότι οι ρίζες μας σ αυτή την Χώρα είναι όμοια όπως το σφιχταγκάλιασμα του εδάφους με τις ρίζες ενός μεγάλου πλατανιού. Μπορούν να κλαδέψουν τα κλαδιά μας, αλλά κανείς δεν μπορεί να αγγίξει τις ρίζες του γέρικου δένδρου μας.
Εμείς σ’ αυτή την Χώρα, δεν μένουμε εξ αιτίας αποφάσεων και μεγαθυμίας κάποιων. Μένουμε επειδή έχουμε δικαίωμα να μείνουμε εδώ. Δεν θέλουμε να μας προστατεύει ιδιαίτερα το κράτος. Θέλουμε την νόμιμη προστασία που δικαιούνται  όλοι οι συμπολίτες μας. Σε μία Χώρα όπου δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για έννοια κράτους (δικαίου).Όσο θα υπάρχει τούρκικο κράτος, μέσα σε αυτό θα υπάρχουμε και εμείς.
Θα ξεχάσουμε  αυτά που περάσαμε και θα μείνουμε εδώ. Μόνο που για το αύριό μας θέλουμε μια εγγύηση. Με την πνευματική βοήθεια του Θεού και την στήριξη του κράτους, εμείς οι Ρωμιοί, σε πολύ σύντομο διάστημα θα κατορθώσουμε να ξαναπροκόψουμε.""
Δεν  χρειάζεται παραπανήσιος σχολιασμός. Το μήνυμα που στέλνει ο "ποιητής" είναι σαφές.
ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΜΑΣ.