Διαβάζω την ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ για ένδεκα νεκρούς και ένδεκα διασωληνωμένους γιατρούς και νοσηλευτές στη Β. Ελλάδα. Διαβάζω … και τι δεν διαβάζω…
Και αναρωτιέμαι. Τι σημαίνει τελικά η λέξη ήρωας ρε παιδιά. Ρωτάω επειδή πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια η λέξη έχει χάσει εντελώς το νόημά της. Μήπως πρέπει να επανακαθορίσουμε την ουσία της λέξης;
Τον τελευταίο χρόνο βλέπουμε με δέος συνανθρώπους μας γιατρούς και νοσηλευτές στα Δημόσια νοσοκομεία να ρισκάρουν καθημερινά την ίδια τους την ύπαρξη και συνακόλουθα την ύπαρξη των αγαπημένων τους προσώπων σε συνθήκες τριτοκοσμικές, αποτέλεσμα της εγκληματικής αδιαφορίας κυβερνήσεων επί δεκαετίες.
Και αγωνίζεται το προσωπικό των νοσοκομείων μας κάνοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν ζωές σε βάρος της προσωπικής τους υγείας. Ματώνουν κυριολεκτικά μέσα σ’ αυτή την Κόλαση του Δάντη. Γίνονται κουρέλια όταν, παρ’ όλες τις προσπάθειές τους, κάποιος άνθρωπος χάνεται και πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά όταν κάποιος άλλος βγαίνει νικητής από τη ΜΕΘ.
Μήπως την είδαμε λάθος ρε παιδιά; Στις οργουελικές καταστάσεις που ζούμε όταν οι μπόμπες πέφτουν δίπλα μας, δικαιούμαστε να μην βλέπουμε τους αληθινούς ήρωες, τους ανθρώπους που υπηρετούν τις πραγματικές αξίες του λαού μας και να θεοποιούμε και να προσκυνούμε τα πάσης φύσεως τοτέμ του star system και όχι μόνο;
Για όλους τους παραπάνω λόγους διατυπώνω μια πρόταση για διάλογο.
Στην Αθήνα, στο Σύνταγμα έχουμε το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, του ανώνυμου στρατιώτη που στους διαχρονικούς αγώνες του Έθνους έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα. Προτείνω λοιπόν να καθιερωθεί μια συγκεκριμένη ημερομηνία που να είναι αφιερωμένη στον ‘’Άγνωστο γιατρό και νοσηλευτή 2020-21’’. Για τους ανώνυμους γιατρούς μας της Δημόσιας υγείας, για τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές μας, για τις νοσοκόμες και τους νοσοκόμους μας, για το βοηθητικό προσωπικό των Δημόσιων νοσοκομείων μας που την κρίσιμη αυτήν περίοδο όρθωσαν ως ασπίδα την επιστημοσύνη τους και την φλόγα της ψυχής τους.
Την ημέρα αυτή προτείνω να γίνεται υπόμνηση της τεράστιας προσφοράς τους στην καταστροφική αυτή χρονική περίοδο και ο απλός κόσμος να καταθέτει ένα απλό λουλουδάκι έξω από τα Δημόσια νοσοκομεία μας.
Πώς σας φαίνεται;
