Τότε έξω από τη Βουλή η αγανάκτηση μετριόταν με την ένταση της φωνής, με τα ακραία συνθήματα…
Σε εκείνο το πολιτικό περιβάλλον της σύμμειξης όσων διαμαρτύρονταν στις πλατείες θέριεψε μαζί με την οργή και η Χρυσή Αυγή. Μια εγκληματική οργάνωση, η οποία δεν έκρυβε καν τον απώτερο στόχο της. «Να καεί, να καεί το μπου… η Βουλή» κραύγαζαν τα μετέπειτα θρασίμια, παίρνοντας δύναμη από το πλήθος των ανθρώπων που καλή τη πίστει έβγαιναν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τις αποφάσεις της τότε κυβέρνησης.
Είναι οι απαρχές εκείνης της πολιτικής τραγωδίας που οδήγησε στο άγος της λαϊκής ετυμηγορίας. Είσοδος του φασιστικού μορφώματος στη Βουλή από το 2012 και δια της αυτής μεθόδου (της οργής στους δρόμους και της αμφισβήτησης πάντων ως καθεστωτικών εξουσιών) αναγόρευσή του πάντα δια της λαϊκής ψήφου σε τρίτη δύναμη το 2015.
Η δημοκρατία βρήκε τη δύναμη, αφού υπέφερε σχεδόν μια δεκαετία, να εξαρθρώσει και δια της δικαστικής απόφασης το εγκληματικό μόρφωμα και να αποκαταστήσει τη εικόνα της χώρας στο διεθνές στερέωμα.
Τα υπενθυμίζουμε όλα αυτά επειδή στις μέρες μας ξαναζούμε την αναβίωση επικίνδυνων για τη δημοκρατία «πολιτικών» μορφωμάτων τα οποία ενδύονται τάχα τον σκεπτικισμό απέναντι σε κυβερνητικές αποφάσεις καταπολέμησης της πανδημίας.
Κινήματα τάχα για την προστασία της ελεύθερης βούλησης των πολιτών απέναντι στην καταπίεση των καθεστωτικών κυβερνήσεων, στις οποίες αυτά τάχα αντιστέκονται.
Και παρακολουθούμε με θλίψη τη στάση ανοχής πολιτικών κομμάτων να μην καταδικάζουν ευθέως πρακτικές οι οποίες συντηρούν την πανδημία διότι τάχα- άκουσον άκουσον- όποιος αντιτίθεται στα ηλίθια κινήματα των αντιεμβολιαστών και των αντι μάσκ εκ του αποτελέσματος συντάσσεται με το κυβερνητικό αφήγημα περί ευθύνης των πολιτών. Στο οποίο αφήγημα τα ίδια αυτά κόμματα αντιπαρατίθενται καταλογίζοντας ελλείψεις, παραλείψεις, λάθη και εγκλήματα στην κυβέρνηση.
Αφήνουμε στην κρίση κάθε νοήμονος αναγνώστη να αντιληφθεί την αυταπόδεικτη αλήθεια. Ότι δηλαδή για την ατελέσφορη μέχρι τώρα αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος μπορεί να ευθύνονται ΚΑΙ η ελλειμματική (ή λανθασμένη ή εγκληματική) πολιτική της κυβέρνησης ΚΑΙ η συμπεριφορά μερίδας των πολιτών.
Με τούτα και με τ’ άλλα στην Ελλάδα γενέτειρα της ορθοφροσύνης καταφέραμε να αποκτήσουμε το μεγαλύτερο ακροατήριο αρνητών της πανδημίας (της μάσκας, των εμβολίων) σχεδόν παγκοσμίως. Κάπου μαζί με την Νιγηρία και κάποιες χώρες της Αφρικής.
Με τη στάση αυτή ρίχνουμε νερό στο μύλο των εν λόγω κινήσεων. Οι οποίες στις προσεχείς εκλογές θα εκφραστούν μέσα από ακροδεξιά έως φασιστικά σχήματα. Τότε όσοι σήμερα αρνούνται να καταδικάσουν συμπεριφορές αυτόχρημα ζημιογόνες για το δημόσιο συμφέρον επειδή τάχα η καταδίκη αυτή «αθωώνει» την κυβέρνηση θα διαπιστώσουν ότι τη μερίδα του λέοντος από το ακροατήριο που εξέθρεψαν τα αντιμαχόμενα στην κοινή λογική κινήματα των αντι μασκ και αντιεμβολιαστών θα λάβουν φασιστικά μορφώματα. Μακάρι να μην ξαναγεννηθεί κάποιο αντίτυπο Χρυσής Αυγής. Αλλά ό,τι γεννηθεί δεν θα έχει σχέση με τη δημοκρατία .