Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2016 22:54
Σκόπια - Ελλάδα - Συμ-μα-χία
ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ε. ΠΑΥΛΙΔΗ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Αν σε δημόσια ομιλία μου, τασσόμουν υπέρ της συμμαχίας Ελλάδος-Σκοπίων, δεν νομίζω ότι θα βρισκόταν (Έλληνας) ακροατής που θα εκδήλωνε την δυσφορία του.
Αντιθέτως αν τασσόμουν υπέρ της συμμαχίας Ελλάδος-Μακεδονίας (υπονοώντας φυσικά το κράτος των Σκοπίων) οι αντιδράσεις θα ήταν άμεσες. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, ΔΕΝ θέλει τα Σκόπια να αυτοαποκαλούνται Μακεδονία και γι΄ αυτό οι αντιδράσεις είναι πολλές.
Οι λόγοι για τους οποίους οι Έλληνες δεν θέλουν οι Σκοπιανοί να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, είναι ιστορικοί. Οι Έλληνες θεωρούν ότι η ιστορία της Μακεδονίας είναι ιστορία των Ελλήνων και γι’ αυτό αντιδρούν στην υιοθεσία του ονόματος από τρίτους, την οποία θεωρούν κλοπή.
Οι σημερινοί Σκοπιανοί, το ιστορικό γεγονός ότι ΔΕΝ είναι στο γένος Μακεδόνες, το γνωρίζουν πολύ καλά. Ωστόσο, τα πολιτικά παιγνίδια του Τίτο, μετά το 1944, έπεισαν τουλάχιστον τις δύο τελευταίες γενεές, ότι είναι Μακεδόνες στο γένος. Μάλιστα οι φανατικοί εξ αυτών, ταύτισαν τα όρια της γεωγραφικής Μακεδονίας με τα όρια της ιδεοληπτικής τους Μακεδονίας που περιλαμβάνει εκτός της δικής τους Μακεδονίας και την Μακεδονία του Βαρδαρίου (Ελλάδος) και Πιρίν (Βουλγαρίας)
Αυτός ο Μεγαλοϊδεατισμός που υποκρύπτει αλυτρωτισμό, δεν πρόκειται να τους βγει σε καλό, όπως δεν βγήκε σε καλό στους Έλληνες, Βουλγάρους και Σέρβους. (Άλλωστε από μεγαλοϊδεατισμό πάσχουν σήμερα τόσο η Αλβανία, όσο και η νεοθωμανική Τουρκία).
Ωστόσο σήμερα υπάρχει μπροστά μας μία πραγματικότητα. Υπάρχει μία Ελλάδα που στα βόρεια σύνορά της έχει γείτονα ένα μικρό κράτος που επιμένει να την ενοχλεί με την χρήση του ονόματος Μακεδονία. Αυτή η επιμονή των Σκοπιανών, δυσχεραίνει την φιλία τους με την Ελλάδα, την στιγμή που απειλείται η ίδια η ύπαρξή τους, από τις διεκδικήσεις των Αλβανών, Βουλγάρων, Σέρβων ακόμη και Τούρκων
Στις δυσκολίες τους τα Σκόπια, μόνο στην Ελλάδα μπορούν να στηριχτούν. Η Ελλάδα γι αυτούς είναι ομόδοξη Χώρα, αποτελεί ασφαλές αποκούμπι και ουδέποτε ήγειρε ζητήματα διεκδίκησης εδαφών στις συνοριακές περιοχές από Μοναστήρι μέχρι Στρώμνιτσα, παρότι εκεί μέχρι τους βαλκανικούς πολέμους πλειοψηφούσε το ελληνικό στοιχείο.
Από την άλλη μεριά και τα Σκόπια, γεωστρατηγικά, είναι ένα μαξιλάρι ασφαλείας για την πατρίδα μας απέναντι στις βλέψεις των λοιπών γειτόνων, τις ορέξεις των οποίων δεν μπορούμε να παραβλέψουμε σε περίπτωση που αποκτήσουν κοινά σύνορα με την Ελλάδα.
Οι Σκοπιανοί γνωρίζουν απλή αριθμητική. Και αυτή λέει ότι οι Βούλγαροι τους θεωρούν Βουλγάρους στο γένος και αργά ή γρήγορα θα επιχειρήσουν να τους απορροφήσουν. Απλώς περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία. Άλλωστε τους το είπαν δημόσια και καθαρά.
--" Ονομάστε όπως θέλετε το κράτος σας. Βάλτε καλά όμως στο μυαλό σας ότι εμείς ΔΕΝ αναγνωρίζουμε ύπαρξη Μακεδονικής εθνότητας " (δηλαδή αυτό που κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια δεν είναι Μακεδόνες αλλά .....Βούλγαροι)
Οι άλλοι διεκδικητές, οι Αλβανοί, ούτε καν κρύβονται. Φανερές είναι οι διεκδικήσεις τους. Θέλουν την βορειοδυτική "Μακεδονία" δηλ το μισό Σκοπιανό κράτος, να το ενσωματώσουν σήμερα στο Κόσοβο και αργότερα στην Αλβανία.
Οι Τούρκοι με την μεγάλη οικονομική βοήθεια που δίνουν στους Σκοπιανούς, ανοίγουν δρόμους για συμμαχίες και εξαρτήσεις. Το περασμένο τριήμερο ήμουν στην Οχρίδα και εξεπλάγην από την μαζική και αθρόα εισβολή τούρκων επισκεπτών στα εδάφη των Σκοπίων. Δεκάδες τα λεωφορεία με τούρκους τουρίστες που με θόρυβο αναζητούν και επισκέπτονται μνημεία Οσμανικού ενδιαφέροντος στα Σκόπια, την Οχρίδα, το Μοναστήρι, την Ρέσνα κλπ
Αυτά βέβαια τα βλέπουν οι Σκοπιανοί και δεν κρύβουν τις ανησυχίες τους. Ωστόσο θεωρούν εμάς υπαίτιους που τους σπρώχνουμε στο στόμα των Μουσουλμάνων, με την επιμονή μας να μην αναγνωρίζουμε το κράτος τους ως "Μακεδονία".
Οι Λαοί μας δεν έχουν πράγματι τίποτε να χωρίσουν και οι επαφές μας είναι φιλειρηνικές και φιλικές. Τα καλοκαίρια γεμίζουν οι παραλίες μας από Σκοπιανούς και ποτέ κανένας Έλληνας δεν διανοήθηκε να τους ενοχλήσει. Ούτε είναι λίγοι οι Έλληνες που επισκέπτονται τα Σκόπια ή μεταφέρουν εκεί τις επιχειρήσεις τους. Ο Λαός των Σκοπίων εκτιμά τους Έλληνες και αγαπά την μουσική και την χώρα μας. Συμμετέχοντας σε μουσική βραδιά που οργανώθηκε από τους τούρκους ταξιδιώτες, έμεινα ενεός όταν "ιδίοις ¨ομμασι και ωσι" διαπίστωσα ότι μεγάλο κομμάτι της μουσικής βραδιάς το κάλυπταν ελληνικά τραγούδια, από καλαματιανό και Σαμιώτισα μέχρι ηπειρώτικα και σαρακατσάνικα.
Τι χωρίζει λοιπόν τους Έλληνες και Σκοπιανούς; Εμμονή ή πείσμα; Σε κάθε περίπτωση από πλευράς Ελλήνων, η εμμονή δεν είναι αδικαιολόγητη. Η Ελλάδα από την αδιαπραγμάτευτη Μακεδονία, πέρασε στην διαπραγματεύσιμη Μακεδονία. Λίγο Άνω Μακεδονία, λίγο Κάτω Μακεδονία, λίγο Νέα Μακεδονία, λίγο κάπως αλλιώς Μακεδονία, η διένεξη μπορεί να κλείσει για τους Έλληνες. Εκείνοι που δεν υποχωρούν είναι οι Σκοπιανοί. Βάφτισαν "συνταγματικό" το όνομά τους και λένε ότι τώρα πια δεν μπορούν να το αλλάξουν. Θαρρείς και τα συντάγματα δεν αναθεωρούνται. Και δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι αυτοί που τους ενθαρρύνουν και αναγνωρίζουν την 'Μακεδονία¨ τους (ΗΠΑ, Τουρκία κλπ) το κάνουν για τα δικά τους συμφέροντα και όχι των ιδίων.
Η κάποια υποχώρηση των Σκοπιανών θεωρείται απολύτως αναγκαία για να ανοίξει ο δρόμος ανοιχτής φιλίας της Ελλάδος με τους γείτονες. Έτσι και η είσοδος των Σκοπίων στην Ε.Ε και διεθνείς οργανισμούς θα διευκολυνθεί και η Ελλάδα θα κερδίσει από την άρση αλυτρωτικών ζητημάτων που εγείρουν τα Σκόπια. Πέρα βέβαια από το γεγονός ότι η «όποια» Μακεδονία θα τεθεί υπό την οικονομική κηδεμονία της Ελλάδος.