Η ανάδειξη των μελών για την Κεντρική Επιτροπή του Σύριζα-ΠΣ, μέσω της ποσόστωσης, ναι μεν πέτυχε να εκλεγούν και οι κομματικές μειοψηφίες αδίκησε όμως την ισοκυρία της ψήφου. Αποτέλεσμα να εκλεγούν υποψήφιοι με λιγότερους σταυρούς και να μείνουν εκτός Κ.Ε. υποψήφιοι με περισσότερους, εξαιτίας της πριμοδότησης.
Η ποσόστωση σε ομάδες, ηλικίες και φύλα αδικεί γενικά την επιλογή του ψηφοφόρου και διαφοροποιεί το εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά μιας και η ποσόστωση γίνεται για την ενσωμάτωση και συνένωση των μειοψηφιών, και καλώς, θα έπρεπε να περιλαμβάνει κι άλλες κατηγορίες όπως αγρότες, γεωργούς, κτηνοτρόφους ή άλλες κατηγορίες;
Το μέτρο της ποσόστωσης εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία, με ισάριθμους υπουργούς και υπουργίνες. Η Σουηδία όμως, πριν φθάσει στο μέτρο αυτό πέρασε από πολλά στάδια. Στη Σουηδία υπάρχει αξιοκρατία εδώ και δεκαετίες. Εκεί δεν υπάρχει ούτε το «μέσον» ούτε η «πίσω πόρτα». Δεν υπάρχει ευνοιοκρατία ούτε οικογενειοκρατία. Τρεις γιους είχε ο Όλαφ Πάλμε, αλλά κανείς τους δεν έγινε πολιτικός. Εδώ σόι πάει το οικογενειακό βασίλειο.
Η πολιτική πρέπει να διαμορφώνεται πάνω στα προβλήματα της εποχής με κύριο στόχο τη λύση τους. Το σημαντικό για τον Έλληνα είναι τα καθημερινά του προβλήματα. Είναι να μπορεί να πληρώνει το ρεύμα, το νοίκι, τη βενζίνη. Να μπορεί να πάρει ψωμί και γάλα στα παιδιά του. Να πληρώνει τη θέρμανση του σπιτιού του για να μην κρυώνει το χειμώνα. Αυτά είναι τα κύρια ζητήματα που πρέπει να ενώνουν αυτούς που διεκδικούν μια θέση στην Κ.Ε. του κόμματος.
Μιας και βρισκόμαστε μπροστά σε μια οιωνεί προεκλογική περίοδο ο Σύριζα-ΠΣ, μετά το άνοιγμά του στην κοινωνία και την εγγραφή 130.000 νέων μελών, έχει να επιλέξει ανάμεσα σε περισσότερους υποψηφίους τώρα για τις εθνικές εκλογές. Όσοι υποψήφιοι βουλευτές έχουν δοκιμαστεί αρκετές φορές κι έχουν αποτύχει, ας κάνουν στην άκρη κι ας δώσουν το δικαίωμα της υποψηφιότητας και στα νέα μέλη. Το «ελάτε να μας ψηφίσετε» δεν αρκεί πλέον.
Κι όπως ισχύει το πλαφόν για τις βουλευτικές θητείες, κάτι ανάλογο θα πρέπει να ισχύει και για τις βουλευτικές υποψηφιότητες. Μα μπει πλαφόν και σ' αυτές. Κανείς δεν μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής για πάντα. Ούτε φυσικά μπορεί να θεωρεί το κόμμα Γραφείο Ευρέσεως Εργασίας, έτσι ώστε σε περίπτωση που δεν εκλεγεί να βολευτεί σε θέση κομματική, όπως είθισται να γίνεται!
Η Αριστερά ξεχώριζε ανέκαθεν για δυο πράγματα: για την ηθική και την Παιδεία! Την ηθική την δίδαξε ο Ναπολέων Σουκατσίδης, που, ενώ είχε την ευκαιρία ως διερμηνέας στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου να φωνάξει κάποιο άλλο όνομα για να πάει για εκτέλεση, ο ήρωας αυτός της ηθικής δεν δείλιασε και φώναξε το δικό του. Σήμερα το νόμιμο νίκησε το ηθικό κι όλοι είναι ένα και το αυτό. Η ηθική ηττήθηκε από τον ηθικισμό.
Όσο για τη μόρφωση και την παιδεία, που άλλοτε χαρακτήριζε την Αριστερά, όπως μας το απέδειξαν και μας το δίδαξαν οι Ρίτσος, Βάρναλης, Λειβαδίτης, Δελμούζος, Γληνός, Τριανταφυλλίδης κλπ. Σήμερα υπάρχουν ως και δάσκαλοι που δεν έχουν διδαχτεί ελληνικά!
Διάβασα προχθές δήλωση του Γραφείου Τύπου Σύριζα Κιλκίς, για την 19 του Μάη, στην Ηλεκτρονική σελίδα των «Ειδήσεων Κιλκίς, (19-5-2022) σχετικά με τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ότι «η γενοκτονία διαπράχθηκε τη δεκαετία "1914-1924» κι έπαθα πλάκα. Είναι ποτέ δυνατόν η ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας να έγινε το 1923 και η γενοκτονία να διήρκησε ως και το 1924, τη στιγμή δηλαδή που δεν υπήρχαν Έλληνες εκεί; Το να γράφει κανείς για τον εαυτό του, είναι θέμα δικό του. Το να γράφει όμως εξ ονόματος ενός κόμματος είναι εντελώς διαφορετικό και θα συνιστούσα εκεί στο Γραφείο Τύπου του Σύριζα λίγη προσοχή!
