Στο Δροσάτο, ένα χωριό του Κιλκίς, λίγα μέτρα από τα βόρεια σύνορα της χώρας, ένας 67χρονος πέφτει από την κεραμοσκεπή του σπιτιού -την ώρα που την επιδιόρθωνε- και το πόδι του καρφώνεται στα σιδερένια κάγκελα που βρίσκονταν από κάτω.
Έντρομη η σύζυγός του από τις κραυγές που ακούει τρέχει να τον βοηθήσει, αλλά βρίσκεται μπροστά σε μια σκηνή που σοκάρει. Ένα σίδερο έχει καρφωθεί στο πόδι του άντρα της κι αυτός κρέμεται ανήμπορος στα κάγκελα. Πολύ γρήγορα στο σπίτι έχουν φθάσει στο σημείο του ατυχήματος κάτοικοι από τη γειτονιά και το χωριό για να βοηθήσουν, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά, την ώρα που ο άτυχος συγχωριανός τους σφάδαζε από τον πόνο.
Η σύζυγος τηλεφωνεί περίπου στις 8 το απόγευμα στο ΕΚΑΒ, το οποίο και εδρεύει στο Κιλκίς, στα 25 χιλιόμετρα από το Δροσάτο. Το ΕΚΑΒ απαντά πως ξεκινά ασθενοφόρο για το χωριό, αλλά ζητάνε από την έντρομη γυναίκα να τηλεφωνήσει και στο Κέντρο Υγείας του Δροσάτου, ώστε γιατρός του να δώσει τις πρώτες βοήθειες στον άτυχο άντρα, που θα μπορούσε να κινδύνευε η ζωή του από αιμορραγία, μέχρι να φθάσει το ασθενοφόρο στο χωριό.
Η γυναίκα τηλεφωνεί αμέσως στο Κ.Υ., το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και σε ένα -κυριολεκτικά- λεπτό θα μπορούσε ο γιατρός να βρίσκεται πάνω από τον τραυματία. Και η γυναίκα παίρνει μια απάντηση, που ήταν αδύνατο να φανταστεί πως θα μπορούσε να την ακούσει από έναν γιατρό: Δεν μπορώ να αφήσω το ιατρείο μου, φέρτε τον ασθενή στο Κέντρο Υγείας! «Μα είναι καρφωμένος πάνω στα κάγκελα», να εξηγεί μέσα στον πόνο και στον πανικό της η γυναίκα και να ακούει τα του κανονισμού, πως ο γιατρός δεν μπορεί να φύγει από το Κέντρο Υγείας! Με λίγα λόγια, αν ένας ασθενής πέθαινε στο δρόμο έξω από την περίφραξη του Κέντρου Υγείας, ο γιατρός δεν θα επέμβαινε και θα περίμενε να τον μεταφέρουν εντός του ιατρείου του για να του σώσει τη ζωή…
Ο 67χρονος άντρας μέσα στην οδυνηρή του ατυχία είχε την τύχη το κάγκελο που καρφώθηκε στο πόδι του να μην έχει προκαλέσει ακατάσχετη αιμορραγία. Το πλήρωμα του ΕΚΑΒ έφθασε γρήγορα στο περιστατικό και αμέσως ενημερώθηκε και η Πυροσβεστική για να κοπεί το κάγκελο και να μπορέσει ο τραυματίας να μεταφερθεί στο χειρουργείο του Νοσοκομείου Κιλκίς για να του αφαιρεθεί το σίδερο από το πόδι και να αντιμετωπιστούν και τα πολλαπλά τραύματά του, ιδιαίτερα στο ένα του χέρι.
Ευτυχώς για τον άτυχο 67χρονο η αντιμετώπιση στο Νοσοκομείο του Κιλκίς ήταν πολύ διαφορετική από αυτήν του γιατρού που εφημέρευε στο Κ.Υ. Δροσάτου. Κινητοποιήθηκαν άμεσα οι γιατροί και της Χειρουργικής και της Ορθοπεδικής Κλινικής του Νοσοκομείου και αντιμετώπισαν τα πολλαπλά προβλήματα και κατάγματα του άτυχου άνδρα. Ενώ χρειάζεται και δεύτερο μεγάλο χειρουργείο για τα κατάγματα στο χέρι. Μάλιστα, αξίζει να καταγραφεί η στάση του διακεκριμένου χειρουργού ορθοπεδικού Νικόλαου Μαρκόπουλου, ο οποίος βρίσκονταν εκτός υπηρεσίας στο σπίτι του και μόλις πληροφορήθηκε το περιστατικό μετέβη στο νοσοκομείο και στο χειρουργείο για να βοηθήσει κι αυτός στην αντιμετώπισή του. Αυτές οι συμπεριφορές και στάσεις είναι που μας κρατάνε ακόμη όρθιους στον ακριτικό μας τόπο, μετά από τόσα χρόνια αλλεπάλληλων κρίσεων.
Για να μην το λησμονήσουμε, κάποια στιγμή το Κέντρο Υγείας έστειλε στο περιστατικό μία νοσηλεύτρια, η οποία βεβαίως και δεν μπορούσε να κάνει κάτι για τον τραυματία. Κι εδώ προκύπτει ένα άλλο ερώτημα, αν οι νοσηλεύτριες μπορούν να βγαίνουν εκτός του Κέντρου Υγείας και δεν επιτρέπεται από τον… κανονισμό μόνο στους γιατρούς!
Να υπενθυμίσουμε πως το Κέντρο Υγείας Δροσάτου είναι το μοναδικό στην Ελλάδα που κατασκευάστηκε με προσωπική εργασία και προσφορές των ίδιων των κατοίκων του χωριού, και παραδόθηκε στην πολιτεία, με την ελπίδα πως θα μπορέσει να προσφέρει υγεία, ανακούφιση και ασφάλεια σε όλους τους κατοίκους της λεκάνης Δοϊράνης, σ΄αυτήν την εσχατιά της χώρας.
Τετάρτη, 08 Ιουνίου 2022 18:54
Όταν στο Κ.Υ. Δροσάτου ο κανονισμός υπερτερεί της λογικής κι ο ανθρωπισμός σώζει ζωές στο Νοσοκομείο Κιλκίς
Του Κώστα Τερζενίδη.
Είναι από τα περιστατικά που δεν ξέρεις αν πρέπει να φωνάξεις από αγανάκτηση ή να κλάψεις από θλίψη. Είναι από τις στιγμές που τα συναισθήματα μπερδεύονται και στο τέλος το μόνο που απομένει είναι το, «ευτυχώς ο άνθρωπος είχε Άγιο και επέζησε»!