Όσο θέλει και όσο βολεύει τον καθένα κλείνει το πεζοδρόμιο για να αναπτύξει καθίσματα και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις κάνει ένα δεύτερο μαγαζί στο πεζοδρόμιο.
Αποτέλεσμα: ο χώρος που αφήνουν για τους πεζούς να είναι ελάχιστος. Για να περάσει κάποιος πρέπει να περιμένει να περάσει κάποιος άλλος που έρχεται από την άλλη μεριά. Δεν μιλάμε για να περάσουν μανάδες με καροτσάκια των παιδιών τους , ή καροτσάκια με ψώνια από την λαϊκή που ούτε από μόνα τους δεν χωράνε.
Η κατάσταση μου θυμίζει την Κρήτη, όταν το 2008 πήγα για 16 μέρες. Στη διαδρομή για το Ελαφονήσι, σε κάποιο σημείο πρέπει να περάσεις ένα στενό πέρασμα όπου αριστερά υπάρχει φαράγγι και έχουν μπει σηματοδότες για να περνάνε εναλλάξ τα αυτοκίνητα από την μία και την άλλη πλευρά.
Όταν ρώτησα, τις επόμενες ημέρες, τον σύντροφο και φίλο Γιώργη Νταγκουνάκη που τον είχαμε όταν ήταν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη στην Κομματική Οργάνωση των Βορείων Συνοικιών και συγκεκριμένα στην Νεάπολη και μετά έγινε γραμματέας της Ν.Ο Χανίων, υποψήφιος Νομάρχης και Βουλευτής, γιατί αυτό;
Μου απάντησε, χιουμοριστικά βέβαια, για να εκτιμούν ότι η Κρήτη είναι έτσι…
Λοιπόν να βάλουμε και εδώ στην πόλη μας σηματοδότες στα «στενά» των πεζοδρομίων, σηματοδότες να ρυθμίζουν την κυκλοφορία των πεζών.
Όχι δεν είμαι εναντίον των επαγγελματιών. Τους έχω γνωρίσει από το 1963 ως εργαζόμενος ψυκτικός και από το 1973 ως επαγγελματίας ψυκτικός μέχρι να διοριστώ το 1984 στο Δήμο Ευόσμου και ξέρω τα προβλήματά τους. Αλλά ξέρω εγώ τι να πω…
Αλήθεια βλέπει κανείς, ακούει κανείς, θα κάνει κάτι κανείς από τους αρμόδιους οποιοδήποτε επίπεδο εξουσίας και αν ασκούν;….