Στην κυρά μάνα μας μην δίνετε βοήθεια
Ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
Γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
Κι όταν φωνάζουν θα τους λέει αληταρά…
Λέγκω, Λέγκω μάνα, πάψε να με τυραννάς,
Λέγκω, Λέγκω μάνα, πάψε να με κυβερνάς!
(Απ’ το τραγούδι Λέγκω-Ελλάδα του Γ. Μαρκόπουλου)

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Βαρβαρότητα, βαρβαρότητα! Και μάλιστα αΔιαΝόηΤη!
Π
Και  δεν αλλάζουμε και βουλιάζουμε!
Π
Σήκω Ανδρέα μας να δεις, το «πιντί» της αλλαγής!

Τ’ άμαθες τα νέα Πατέρα;
Λεηλασία και κατεδάφιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων, που κέρδισαν με πολύχρονους αγώνες.
Π
Είχε πράγματι σχέδιο ο Ομάμας: Σχέδιο «Μπαρμπαρόσα»!
Π
Η π------ θέλει να κρυφτεί και δεν την αφήνει η χαρά. Είδατε το ύφος με το οποίο ανακοίνωνε τα μέτρα ο κ. Παπακωνσταντίνου; Σας φάνηκε για λυπημένο; «Μες την καλή χαρά» ήταν. Μου θύμισε το γνωστό: «ξέρετε σήμερα σκοτώθηκαν τριάντα παιδιά. Χα, χα, χα»!
Π
«Δεν πληρώνω. Δεν πληρώνω. (Ντάριο φο).
Π
Δούλεψα 42 χρόνια, χωρίς το στρατό (γιατί και ο στρατός την εποχή που υπηρετούσαμε εμείς,  δουλεία ήταν). Από το 1963. Δέκα πέντε χρονών τότε. Πηγαίνοντας στο 2ο Νυκτερινό Θεσσαλονίκης. Παρά το γεγονός ότι εκείνα τα χρόνια μας έκλεβαν ένσημα συγκέντρωσα 37 αποδεδειγμένα χρόνια δουλειάς με ασφάλιση και παρά τη ληστρική «Διαδοχική Ασφάλιση» εξασφάλισα μια αξιοπρεπή σύνταξη με βάση την οποία προγραμμάτισα τη ζωή μου και των παιδιών μου. Κι έρχονται τώρα να μου αλλάξουν τη ζωή και μου κόβουν τη όποια μικρή χαρά των γηρατειών μου. Και μάλιστα χωρίς να φταίω.
Π
Δεν το λέω για προσωπικό παράπονο, εξ άλλου ποτέ δεν υπήρξα παραπονιάρης, αγώνες έκανα, αλλά σαν παράδειγμα όλων των απόμαχων της δουλειάς που θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση!
Π
Τα στεγαστικά δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών, θα τα δώσω στον Παπακωνσταντίνου να τα πληρώνει!  Θα του στείλω και άλλους λογαριασμούς… Δέσποινα Μοσχούτα, έλα να μας πάρεις συνέντευξη να τους τα πούμε.

Στην Κεντρική προεκλογική μου ομιλία το 2002 ως υποψήφιος Νομάρχης Κιλκίς, από το μπαλκόνι του ανωγείου της οικοδομής που Βίκτορα του Πεχλιβανίδη, στη διασταύρωση της «πιάτσας» των ταξί, είχα πει: θα έρθει η ημέρα που οι εργαζόμενοι  θα αμείβονται σε είδος. Θα τους δίνουν 1 κιλό αλεύρι, 1 κιλό φασόλια, ι κιλό ρύζι, 1 κιλό ζάχαρη για να μην ψωριάσουν κ.λ.π. , για να «περνάνε» και να ζούνε. Ούτε την «Πυθία» έκανα, ούτε μάντης κακών ήθελα να γίνω, αλλά ούτε ήθελα να κάνω τον παντογνώστη. Απλώς στο ΚΚΕ έχουμε τις διαλεκτικές μέθοδες να αναλύουμε το σύστημα και να βγάζουμε συμπεράσματα.
Τότε από το απέναντι εκλογικό κέντρο, γνωστού υποψήφιου νομάρχη, αυτοί που άκουγαν την ομιλία «χασκογελούσαν» ειρωνικά. Αλήθεια, τι λένε σήμερα με όσα μέτρα παίρνει η κυβέρνηση της οποίας μέλος της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας, είναι ο τότε υποψήφιος Νομάρχης;
Π
Και το άλλο, τώρα που μ’ έπιασαν οι κακίες. Από ραδιοφωνικό σταθμό του Κιλκίς πριν τις εκλογές του 2009, αλλά και τις πρώτες μετεκλογικές ημέρες, έκανα την πρόβλεψη ότι η πλουτοκρατία μόνο διαδήλωση δεν κάνει απ’ τη χαρά της που κέρδισε το ΠΑΣΟΚ, έρχεται καταιγίδα για το λαό, βαριά αντιλαϊκά μέτρα, μεσαίωνας. Τότε δέχθηκα επιθέσεις και ύβρεις από ΠΑΣΟΚοφύλακες που ανώνυμα «βγήκαν στον αέρα», και μάλιστα  με την «αβάντα»  του συντονιστή του σταθμού, που προφανώς κάπου έδινε κι’ αυτός τις «εξετάσεις» του. Έχουν σήμερα οι κύριοι αυτοί να μας πουν τίποτε;
Π
Το ξαναγράψαμε. Όταν είναι να παρθούν αντιλαϊκά μέτρα εντείνεται η επίθεση στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ. Λυσσομανούν οι αντίπαλοι των εργαζομένων, ανησυχούν για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα, που εμποδίζει τα αντιλαϊκά μέτρα και αμφισβητεί την εξουσία του κεφαλαίου. «Γκεσέμια» και στυλοβάτες της κυρίαρχης πολιτικής των αφεντικών, οργιάζουν οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι Πρετεντέρηδες, οι Λυριτζήδες και οι Οικονόμου, οι Καψήδες κ.λ.π.
Ώστε έτσι ε; αφού η δικαιοσύνη έκρινε την απεργία παράνομη και καταχρηστική, γιατί απεργούν και προκαλούν το χάος!!!
Ξέρετε αδέλφια. Υπάρχουν πολλές απεργίες και γενικά κινητοποιήσεις εργαζομένων ενάντια σε «άπονες εξουσίες» που είχαν και νεκρούς. Οι πατεράδες μας και oι δικές μας γενιές έδωσαν αγώνες για να ζήσει ο λαός μας καλύτερα, για μπορείτε να σπουδάσετε και εσείς και να είστε σήμερα μεγαλοδημοσιογράφοι και μάλιστα υψηλόμισθοι.
Π
Σωστές, λέει, οι θέσεις του ΚΚΕ , αλλά δεν είναι κατανοητές!!!. Τι να κάνουμε; Τον Καπιταλισμό και τη βαρβαρότητα δεν μπορούμε να τον περιγράψουμε αλλιώς. Ούτε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ούτε, τη βασική αντίθεση στην κοινωνία  μεταξύ κεφαλαίου-εργασίας που υπάρχει και πρέπει να λυθεί υπέρ των εργαζομένων. Δεν μπορούμε να την περιγράψουμε διαφορετικά. Αλλιώς θα ήμασταν ένα από τα κόμματα που ήδη έχει ο λαός. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ένα ακόμα.

Αυτά, κι ας κλείσουμε με ένα τραγούδι του 73, επίκαιρο και σήμερα και για πάντα. Είναι από το «Μεγάλο μας Τσίρκο» των Ι. Καμπανέλη-Σ. Ξαρχάκου με ερμηνευτή τον αξέχαστο, τον αγαπημένο μας Ν. Ξυλούρη.
Π
«Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω, περίμενε μια στάλα ν’ ανασάνω
και να σκεφθώ αν πρέπει να γελάσω, να κλάψω να φωνάξω,
να φωνάξω ή να σωπάσω…
…Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες, ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες,
επτά ο τόκος, έξη το φτιασίδι, σαράντα με το λάδι και το ξύδι.
Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν, από εξαρχής το λάκκο μας  εσκάψαν
κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες αγάλι-αγάλι εγίναν, εγίναν νεκροθάπτες…
…Το ριζικό μου ακόμη τι μου γράφει το μελετάνε τρεις μηχανογράφοι
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες, με τούμπανα παράτες, με παράτες και γιορτάδες...
Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα, και πως ξαναρχίσω πάλι απ’ την  αρχή
Κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί;
…Λαέ μην σκύψεις άλλο το ζωνάρι, η πείνα είναι το καμάρι είναι του κιοτή,
του σκλάβου που του μέλλει να χαθεί!»