Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκόπηκε από την αριστερή του πλατφόρμα, η οποία και ετέθη εκτός βουλής, έχοντας πια στην πλάτη του και με την υπογραφή του ένα τρίτο και σκληρό μνημόνιο.
Το κόμμα που βγήκε ενισχυμένο είναι η Χρυσή Αυγή, ενώ και η είσοδος της Ενωσης Κεντρώων στη βουλή μάλλον δεν ενισχύει το προοδευτικό της προφίλ.
Κοντά σ’ αυτά προσθέστε και το μετεκλογικό σκηνικό, με τον Αλέξη Τσίπρα να σφιχταγκαλιάζεται με τον Πάνο Καμμένο, καθώς και το πως βρέθηκαν στην κυβέρνηση πρώην υπουργοί του Γ. Παπανδρέου, που ψήφισαν και υλοποίησαν το πρώτο μνημόνιο, παρέα μάλιστα με τον Δημήτρη Καμμένο! Αυτό θα πει δεύτερη φορά αριστερά…
Καλά, είναι δυνατό να μην γνώριζαν τι εστί Δ. Καμμένος και μένουν έκπληκτοι για τις αντισημιτικές ρατσιστικές αναρτήσεις του στο διαδίκτυο; Δεν έχει ξαναγίνει το πρωί να ορκίζεται υπουργός αριστερής κυβέρνησης και το βράδυ να υποχρεούται σε παραίτηση λόγω των ακροδεξιών του ιδεών.
Ατιμο πράγμα η καρέκλα της εξουσίας, ακόμη και για αριστερούς και «μπαρουτοκαπνισμένους» πολιτικά. Οσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβαν, πως δεν βγήκαν πλέον νικητές με το όραμα και την πίστη των ψηφοφόρων, αλλά με την ανοχή και την κρύα καρδιά τους, θα βρεθούν κάποια στιγμή πολιτικά μετέωροι και μόνοι, όπως βρέθηκαν οι ψηφοφόροι του κόμματος, μόνοι και απελπισμένοι, απογοητευμένοι μόλις σε λίγους μήνες μέσα. Κι επειδή μπροστά μας έχουμε δύσκολη ανηφόρα και σκληρές αποφάσεις για την κοινωνία, η απογοήτευση και η ανοχή δεν απέχουν πολύ από την οργή και την αγανάκτηση.
***
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως γίνεται να στήνεται μια κυβέρνηση με …καραμπόλες! Αν δεν πάει στο Υγείας να πάει στο Εσωτερικών. Κι αν ήταν καλός για το υπουργείο Υγείας από πού προκύπτει πως θάναι καλός και για το Εσωτερικών;
Ε, αφού μπορεί νάναι υπουργός, μπορεί και σε όλα τα υπουργεία! Τι δεν καταλαβαίνετε δηλαδή; Αν δεν χωράει στο Οικονομικών δεν τον στέλνουμε στο Εξωτερικών; Το σίγουρο είναι πως δεν θα μείνει εκτός. Τόσο αγώνα έκανε ο άνθρωπος για να στηρίξει το κόμμα…
Μια ολόκληρη κοινωνία αναζητά επιλογές επιβίωσης κι εμείς ανακυκλωνόμαστε στα ίδια και στα ίδια πρόσωπα. Κι ας έχουν αποδείξει την ανικανότητά τους. Κυβερνήσεις στημένες με “κολλητούς” και για εσωκομματικές ισορροπίες. Και το πιο οδυνηρό για το μέλλον μας είναι, πως δεν πρόλαβε ο Χαϊκάλης «να δροσίσει την καυτή πατάτα του ασφαλιστικού»!
 ***
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τι νόημα έχει όλο αυτό το «πολιτικό» πανηγύρι κατά την ημέρα ορκωμοσίας μιας κυβέρνησης.
Με τους προς υπουργοποίηση πολιτικούς να προσέρχονται στο Προεδρικό Μέγαρο και χωρίς να έχουν κάτσει στην καρέκλα του υπουργού, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για το αντικείμενο που αναλαμβάνουν, να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.
Εβλεπα στην τηλεόραση την κυρία Θεανώ να προσέρχεται στο Προεδρικό και δεν πίστευα μήτε στα μάτια μήτε στ’ αυτιά μου. Μέσα στην τρελή χαρά και στο γέλιο η κα υπουργός μιλούσε για την… ανθρωπιστική κρίση: "Άλλωστε τα γεμιστά είναι ελληνική επινόηση. Με το τίποτα όπως είναι τα γεμιστά χορταίνει ολόκληρη οικογένεια. Έτσι θα τα καταφέρουμε". Κι ύστερα μας αποκάλυψε, πως «εγώ τόχω υποσχεθεί»! και μετά μας αποτέλειωσε, γιατί «το όνειρό της είναι να καθιερώσει τα μαθητικά συσσίτια…».
Στο τέλος όμως ήρθα στα ίσα μου, όταν άκουσα την κα Θεοδώρα Τζάκρη να υπόσχεται στον ελληνικό λαό «περισσότερα φουγάρα». Την κυρία που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, στο δεύτερο μνημόνιο την έκανε, χωρίς να παραδώσει βεβαίως την έδρα της στο ΠΑΣΟΚ, και ήρθε τώρα να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
***
Και το πανηγύρι συνεχίζεται. Μετά τον όρκο τους, οι πρώην και οι νυν υπουργοί προσκαλούν τις τηλεοπτικές κάμερες για την ...τελετή παράδοσης και παραλαβής! Από την πρώτη και δεύτερη φορά αριστερά θα περίμενα πιο σοβαρά πράγματα. Γιατί δεν είναι σοβαρό να πηγαίνεις να παραλάβεις κοτζάμ υπουργείο και να το κάνεις με τις κάμερες παραπόδας. Μόνο στην Ελλάδα ζούμε τέτοιου είδους τελετές.
Η απλή λογική λέει πως πας και στρώνεσαι στη δουλειά και μετά από ένα μήνα, όταν θα μάθεις τους διαδρόμους του υπουργείου σου, τις καυτές πατάτες που έχεις να διαχειριστείς, τους ανθρώπους που έχεις να στηριχτείς κι όταν καταλήξεις με σοβαρότητα και στα μέτρα που θα πάρεις για να προχωρήσεις ένα βήμα εμπρός, τότε καλείς και τις κάμερες για να ενημερώσεις τους πολίτες, για το τι θα κάνεις, ώστε να γίνει η ζωή τους λίγο καλύτερη. Αυτό λέει η απλή λογική, μόνο που το είδος δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα. Ούτε επί δεξιάς, ούτε επί αριστεράς. Με τούτα και με τ’ άλλα, κάναμε και τα... τριήμερα της νέας-παλιάς κυβέρνησής μας.
Και μια κουβέντα για την αποχή: όταν ψηφίζεις αντιμνημόνιο και σου βγαίνει Μνημόνιο, όταν ψηφίζεις ΟΧΙ και σου το μεταφράζουν σε ΝΑΙ, όταν ψηφίζεις Τσίπρα και σου βγαίνει στη σκηνή Καμμένος, γιατί να ξαναπάς στην κάλπη;
Την αξιοπιστία μου μέσα!