είναι γιατί τα τελευταία χρόνια είμαι πλήρης οργής και αγανάκτησης κατα συμπεριφορών ωρισμένων εκπροσώπων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ,οι οποίοι,χωρίς να ντρέπονται,χωρίς να κοκκινίζουν, στήνουν μνημεία και οργανώνουν εκδηλώσεις τιμής γι αυτούς που βύθισαν στο πένθος χιλιάδες συμπατριώτες τους, μόνο στην περιφέρεια του Κιλκίς σε διάστημα ολίγων ημερών του Νοέμβρη του 1944
  Αυτό που έγινε στο Κιλκίς στις 4-11-1944,δεν ήτανε μάχη αντιπάλων.Ήτανε εγκληματική, δολοφονική ενέργεια μιάς ένοπλης μερίδας Ελλήνων οι οποίοι τυφλωμένοι από το πάθος τους να επιβαλλουν την ιδεολογία τους, έδειξαν καθαρή πρόθεση εξόντωσης των αντιπάλων τους
   Στο Κιλκίς δεν παρατάχθηκαν δύο αντίπαλες ομάδες για μάχη. Στο Κιλκίς συγκεντρώθηκαν για ασφάλειά τους 5-6000 πολίτες που δεν συμφωνούσαν με την κομμουνιστική ιδεολογία (φιλελεύθεροι,λαϊκοί,βασιλικοί,μεταξικοί,ταγματασφαλίτες κλπ)και μαζί με γυναικόπαιδα της υπαίθρου περίμεναν τον αγγλικό στρατό νάρθει στο Κιλκίς και να επιβάλλει την τάξη και την ειρήνη. Οι συγκεντρωθέντες στό Κιλκίς,δεν ειχαν πρόθεση μάχης. Τους επιβλήθηκε η μάχη.Ίσα Ίσα περίμεναν να λήξουν οι προηγηθείσες εχθρότητες με το ΚΚΕ ΕΑΜ ΕΛΑΣ διότι είχαν γίνει ήδη συμφωνίες ειρήνης και ενότητος των αντιπάλων ηγεσιών τόσο στον Λίβανο όσο και στην Καζέρτα. Με την συμφωνία μάλιστα της Καζέρτας (26-9-1944) μεταξύ της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητος του Καίρου( Γ.Παπανδρέου) και των αντιστασιακών οργανώσεων, είχε συμφωνηθεί όλες οι ένοπλες ανταρτικές ομάδες να υπαχθούν στις διαταγές της Κυβέρνησης εθνικής ενότητος, η οποία στη συνέχεια θα τις έθετε στις διαταγές του Σκόμπυ, ως αρχηγού των Βρετανικών Απελευθερωτικων Δυνάμεων στην Ελλάδα.
   Άλλα όμως είχε στο μυαλό του το ΚΚΕ ΕΑΜ ΕΛΑΣ.Αφού έφερε αντάρτικες ομάδες με βαρύ οπλισμό ακόμη και απο την Θεσσαλία,επιτέθηκε στους παροικούντες την πόλη αντιπάλους αντάρτες με πρόθεση ε ξ ό ν τ ω σ ή ς τους μέχρις ενός.
  Υπ αυτή την έννοια,οι δεξιοί μαχητές δεν υπερασπίστηκαν την πόλη του Κιλκίς αλλά την ζωή τους, σε μία μάχη που δεν την θέλησαν αλλά τους την επέβαλαν άλλοι εκ των πραγμάτων. Βεβαίως και έφεραν όπλα.Όμως αυτά δεν τα εφοδιάστηκαν για τις ανάγκες της συγκεκριμένης μάχης, αλλά τα είχαν από πρίν, δεδομένου ότι στη χώρα υπήρχε γερμανική κατοχή και η αντάρτικη ζωή ήτανε στην κορύφωσή της.
Ε Ρ Ω Τ Α Τ Α Ι.
1) Αφου είχαν προηγηθεί συμφωνίες καταλλαγής στον Λίβανο και στην Καζέρτα
2) Αφού οι δεξιές δυνάμεις,δεν είχαν πρόθεση μάχης. Απλά είχαν συγκεντρωθεί στο Κιλκίς περιμένοντας τους Αγγλους.
3)Αφού οι Γερμανοί απο της 30-10-1944 είχανε εκκενώσει την Ελλάδα και δεν υπήρχε στην χώρα κατακτητής
4)Αφού οι ηγέτες των ανταρτικών ομάδων ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΔΕΣ ΕΚΚΑ συζητούσαν με την Κυβέρνηση του Καίρου να βρουν τρόπο ομαλής μετάβασης στη Δημοκρατία μετά την αποχώρηση των Γερμανών,
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΟΙ ΕΛΑΣΙΤΕς ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ;
   Ολοι οι αριστεροί συγγραφείς συμφωνούν ότι οι δεξιές ανταρτικές ομάδες είχανε συγκεντρωθεί στο Κιλκίς "και περίμεναν τους Άγγλους, τα νέα αφεντικά τους'' Επομένως δέχονται ότι οι δεξιοί στο Κιλκίς δεν είχανε πρόθεση μάχης. Τότε γιατί υπέστησαν τη μάχη εκ μέρους του ΕΛΑΣ;
  Επ αυτού οι κομμουνιστές έχουν έτοιμη την απάντηση.Για να απελευθερώσουνε,λέει,το Κιλκίς από τους φασίστες,τους ταγματασφαλίτες, τους συνεργάτες των γερμανών,τους Παοτζηδες κλπ κλπ
   Άς υποθέσουμε ότι όλοι αυτοί ήταν έτσι οπως τους αποκαλούν οι ελασίτες (δηλ.φασίστες,ταγματασφαλίτες κλπ) Σε ποιό μέρος του κόσμου ακούσθηκε ότι ένοπλοι αντάρτες έδωσαν μάχη σε μία πόλη,όχι για να επιβάλουν την ιδεολογία τους, αλλά για να ε ξ ο ν τω σ ο υ ν αυτούς που ήταν αντίθετοι με την ιδεολογία τους; Σε ποιό μέρος του κόσμου ακούσθηκε ότι ένοπλοι αντάρτες έδωσαν μάχη για να α π ε λ ε υ θ ερ ώ σ ο υ ν μια πόλη από τους συμπατριωτες τους;
  Και όμως ακόμη και σήμερα οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ ΕΑΜ ΕΛΑΣ και όλοι οι αριστεροί συγγραφείς (Κικίτσας,Χορομίδης,Τσανακλίδης κλπ) μιλούν για την απελευθέρωση του Κιλκίς. Απο ποιούς μωρέ απελευθερώσανε το Κιλκίς; Από τους Γερμανούς που ήδη είχανε φύγει για την πατρίδα τους; Από τους Βουλγάρους;  Από τους Τούρκους;
Αυτούς που "νίκησαν" ήτανε Έλληνες και ιδεολογικές μόνο διαφορές τους χώριζαν. Δεν ώφειλαν να επιβάλλουν την ιδεολογία τους με δημοκρατικά μέσα; Έπρεπε να βουτήξουν την πόλη στο αίμα; Και ποός τους έδωσε την αρμοδιότητα του ''τιμωρού''; Ποιός τους νομιμοποίησε να επιβαλλουν την νομιμότητα; Απο ποιά δημοκρατική διαδικασία (εκλογές-δημοψήφισμα) άντλησαν δικαίωμα τιμώρησης των προδοτών της πατρίδος δεδομένου ότι στο Λίβανο είχε συμφωνηθεί η τιμωρία των δοσιλόγων απο την νόμιμη Κυβέρνηση;
   Οι βαρβαρότητες, οι βασανισμοί, αγριότητες και σφαγές που ακολούθησαν σε βάρος δεξιών πολιτών, μετά την είσοδο των Ελασιτων στο Κιλκίς ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ ούτε από τους ίδιους τους Ελασίτες.
Ελάχιστη είκόνα των αθλιοτήτων, μάς δίνει στην έκθεσή του ο Χ.Σ, αναφερόμενος στις αγριότητες των ελασιτών της ημέρας εκείνης.(4-11-1944)
  -  ""Θηρία άγρια,λύκοι πεινασμένοι εάν εισώρμουν εντός αγέλης ποιμνίου προβάτων, δεν θα εδημιουργείτο τοιαύτη φριχτή τραγωδία της ζωής.Οι άνθρωποι παραδιδόμενοι ή συλλαμβανόμενοι εντός και εκτός των οικιών,εθανατούντο δια μαχαίρων, ροπάλων, κακοποιήσεων, βασανιστηρίων,λιντσαρισμάτων, τεμαχισμού κλπ.....Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια πλημμύρισαν με ανθρώπινον αίμα,εκαλύφθησαν απο ανθρώπινα πτώματα σάρκας και μυαλά συνθλιμμένα ανθρωπίνων κεφαλών""
   Υπολογίζεται ότι 1200 φονεύθηκαν στη διάρκεια της μάχης και εκατοντάδες εκτελέσθηκαν ανα 50-100-150 άτομα, απαγόμενα νύχτα απο τους χώρους κράτησής τους
   Ο οπλαργηγός Γεώργιος Γεωργαντάς του Ιωάννου στην από 5-2-1945 αναφορά του, αφού περιγράφει τις σχέσεις "αδελφοσύνης" ΕΛΑΣ-Βουλγάρων και τις συναινέσεις του ΕΛΑΣ για την εγκαθίδρυση προλεταριακής δικτατορίας και αυτονομίας της πολυπαθούς ελληνικής Μακεδονίας, αναφερόμενος στη μάχη του Κιλκίς,γράφει ότι "εκ των 7000 ανθρωπίνων ψυχών 400 απελευθερώθησαν, οι 1200 μετεφέρθησαν εις Σιδηρόκαστρο ως όμηροι ,το υπόλοιπο 6400 περίπου, αποτελεί το μακάβριο περιεχόμενο των διαφόρων ομαδικών τάφων""
   Ακολούθως περιγράφει τους τόπους και τον αριθμό πτωμάτων στο Μεταλλικό (500)Πεδινό(200)Σφαγεία Κιλκίς(1000)Μάνδρα Κυπραίου(200)Ηρώο(200)Λόφο Αγίου Γεωργίου(500)Μάνδρα Σαμολαδά(250)κλπ
   Κατα τα τηρούμενα αρχεία της τοπικής ΕΑΕΑ,βιβλιογραφικά στοιχεία και μαρτυρίες επιζώντων, τα θύματα της ελασίτικης βαρβαρότητος εκείνων των ημερών στην περιοχή του Κιλκίς, εγγίζουν τις 7400 ψυχές. Από αυτά λοιπόν τα θύματα ''απελευθέρωσαν'' οι κομμουνιστές το Κιλκίς και το γιορτάζουν με καμάρι έμπλεοι χαράς.Δεν μπορώ παρά να οργίζομαι για τις χαρές και τα πανηγύρια  κάποιου ελασίτη (επονίτη τότε) Αλέκου Μουρατίδη του Κλήμη,από τη Μεταμόρφωση Κιλκίς,ο οποίος αντί να ντρέπεται για το αιματοκύλισμα αθώων Συνελλήνων του, ακόμη και σήμερα καμαρώνει καί χαίρεται που συμμετείχε στις εκδηλώσεις χαράς που οργάνωσε ο ΕΛΑΣ στο Κιλκίς στις 7-11-1944.
   Αναφέρει ο Μουρατίδης στίς διηγήσεις του.--"Σε κείνη τη μάχη, η νίκη στεφάνωσε τους μαχητές του ΕΛΑΣ...Ο Λαός της πόλης ανάσανε με ανακούφιση. Ξεχύθηκε στους δρόμους και πανηγύριζε την απελευθέρωσή του. Οι τοπικές αρχές της πόλης (δηλ. ο ΕΛΑΣ)όρισαν ως επίσημη μέρα εορτασμού την 7 Νοεμβρίου με παρέλαση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και άλλες εκδηλώσεις. Ο Λαός με ενθουσιασμό με σημαίες και τραγούδια κατευθυνόταν προς το σημείο των εορταστικών εκδηλώσεων. Όλα τα χωριά του νομού ήταν ανάστατα μέσα σε μία εορταστική και χαρούμενη ατμόσφαιρα..."
   Και όλα αυτά, όταν  τα πεζοδρόμια της πόλης ήτανε ακόμη κόκκινα από το αίμα των δεξιών θυμάτων και οι μανάδες κλαίγανε βουβά από τον φόβο τών ελασιτών, τον αδικοχαμένο σύζυγο ή τέκνο. Όμως αυτός ο Μουρατίδης,ο γιός του Κλήμη του δασκάλου, η μαρτυρία του οποίου δημοσιεύεται από τον ομοχώριό του Πέτρο Σιδηρόπουλο στην τοπική εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ στις 5 Νοεμβρίου 2011,αναφέρει παρακάτω ότι ερχόμενος στο Κιλκίς με χωριανούς και συγγενείς του για να πανηγυρίσει την .......'απελευθέρωση'' της πόλης, το αλογόκαρο στο οποίο επέβαινε, τινάχθηκε στον αέρα απο νάρκη στο ποτάμι λίγο έξω από το Ελευθεροχώρι, με αποτέλεσμα τρεις επιβάτες να σκοτωθούν, αλλά ο ίδιος να μη πάθει ούτε αμυχή σαν από θαύμα. Και κλαίει βεβαίως και λυπάται για το θάνατο αυτών των τριών ανθρώπων ''που μετέβαλαν την ημέρα της χαράς, σε μέρα οδύνης και πένθους''
   Και έτσι ο μέγας αυτός αγωνιστής της ελευθερίας και του ανθρωπισμού, ο αμετανόητος κομμουνιστής και Ελασίτης, κλαίει και οδύρεται (ορθώς)για τους τρεις συγχωριανούς του, αλλά για τα 7400 θύματα του ΕΛΑΣ δεν χύνει ούτε ένα δάκρυ. Αντιθέτως σπεύδει να συνεορτάσει με ομοϊδεάτες του την φυσική εξόντωσή τους.
   Και ποιοί είναι αυτοί οι 7400 πολίτες που δολοφονήθηκαν άγρια απο τους ελασίτες; Ειναι πράγματι φασίστες, ταγματασφαλίτες και συνεργάτες των γερμανών ή είναι σύνολο πολιτών με αντικομμουνιστικά αισθήματα; Συνέβη βέβαια οι πολίτες αυτοί να είναι και ένοπλοι, αλλά αυτό ήταν αναγκαία συνέπεια είτε αντάρτικης δράσης κατά των Γερμανών, είτε ένοπλης άμυνας κατά των ελασιτών.
   Ο σκοπός του σημερινού μνημοσύνου είναι θρησκευτικός. Δεν είναι στις προθέσεις μου να κάνω το πολιτικό μνημόσυνο των θανόντων. Επειδη όμως οι αμετανόητοι υμνητές του ΚΚΕ ΕΑΜ ΕΛΑΣ εξακολουθούν να λατρεύουν την προπαγάνδα και την συκοφαντία, θα επιχειρήσω μία σύντομη αναφορά στην ιστορική αλήθεια
   Το  τροπάρι των ταγματασφαλιτών και προδοτών Παοτζήδων, συνεργατών των Γερμανών, οι ελασίτες δεν το ανακάλυψαν στη μάχη του Κιλκίς, δηλ στις 4-11-1944.Το μένος τους κατά των παραπάνω, ξεκινάει ουσιαστικά από το 1943 και ειδικά μετά το Στάλιγκραντ και την συντριβή του Ρόμελ στην Αφρική, οπότε φάνηκαν σαφή σημάδια της επερχόμενης ήττας των Γερμανών. Από δω και πέρα το ΕΑΜ που ηλέγχετο από του ΚΚΕ, πρώτο στόχο του έταξε την ε π ο μ έ ν η αποχώρησης από την Ελλάδα των κατοχικών δυνάμεων. Κύριος στόχος των δεν ήτανε η αντίσταση κατά των Γερμανών, οι οποίοι έτσι και αλλιώς θα έφευγαν, αλλά η εξολόθρευση εκείνων των δυνάμεων που θα ήταν εμπόδιο στην εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στη χώρα. Αυτές οι δυνάμεις δεν ήταν παρά οι δυνάμεις του ΕΔΕΣ ΕΚΚΑ ΠΑΟ (και μικροτέρων δεξιών ομάδων)και αυτές έπρεπε πάση θυσία να εξοντωθούν
  Παράλληλα με την σωματική τους εξαφάνιση, επιχείρησαν οι κομμουνιστές να πετύχουν την η θ ι κ ή τους εξόντωση. Έτσι άρχισε η προπαγάνδα των ταγματασφαλιτών και συνεργατών των Γερμανών που δεν περιοριζότανε μόνο σ αυτούς που πράγματι συνεργάσθηκαν με τους γερμανούς ,αλλά επεκτεινόταν συκοφαντικώς και σε όλους τους άλλους αντάρτες που αρνούνταν να ενταχθούν στις δυνάμεις τους.
   Είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι στις αντικομμουνιστικές δυνάμεις, υπαγότανε και οι ένοπλες ομάδες των Δάγκουλα, Βήχου, Πούλου, Σπυρίδη, Σκαπέρδα κλπ. Αυτοί ΄ομως ήτανε κοινοί προδότες της πατρίδος, επεδίωκαν το πλιάτσικο και πράγματι φορέσανε γερμανική στολή. Γι αυτό και μετακατοχικά δικάσθηκαν από το ειδικό δικαστήριο δοσιλόγων που συνέστησε  η ελληνική κυβέρνηση. Η ΠΑΟ όμως (Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση)την οποία οι ελασίτες επίτηδες εξομοίωναν με τις ομάδες των παραπάνω δοσιλόγων, ιδρύθηκε για λόγους εθνικής αντίστασης κατά των γερμανών, διοικείτο από έντιμους αξιωματικούς του τακτικού στρατού και χωροφυλακής και διεπόταν από γραπτό οργανωτικό κανονισμό. Και μόνο το γεγονός ότι είχε αρχίσει να αποτελεί τον αντάρτικο αντίποδα του ΕΛΑΣ στη βόρεια Ελλάδα, επέσυρε την μήνι των κομμουνιστών, οι οποίοι δια του ΕΛΑΣ πέτυχαν την διάλυσή της (1943)
   Άλλως τε στο Λίβανο, επιτιθέμενος στην αντιπροσωπεία του ΕΛΑΣ-ΚΚΕ ο Πωθυπουργός Γ.Παπανδρέου,κατηγόρησε ευθέως τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΚΚΕ ότι απαγορεύουν με την ποινή του θανάτου, την έξοδο στο βουνό πολιτών για να εκτελέσουν το πατριωτικό τους καθήκον κατά των δυνάμεων κατοχής, συμμετέχοντες σε αντάρτικες ομάδες πέραν του ΕΛΑΣ. Οταν πιά ο ΕΛΑΣ είχε ενδυναμωθεί, η ΠΑΟ είχε διαλυθεί κι οι αντικομμουνιστικές δυνάμεις βρισκότανε στο έλεος των κομμουνιστών, κάποιοι αντάρτες (μη κομμουνιστές)δεχτήκανε όπλα από τους Γερμανούς για την προστασία της ζωής των από τους Ελασίτες. Οχι αναίτια, έκριναν ότι ο κίνδυνος ζωής των από τους Γερμανούς(οι οποίοι έτσι κι αλλιώς θα έφευγαν στο εγγύς μέλλον από την Ελλάδα) ήτανε μικρότερος από αυτόν των ελασιτών. Αυτή την ιστορική αλήθεια την αναγνωρίζουν σήμερα ιστορικοί ερευνητές αιτιολογώντας την αντίδραση αυτών των ανθρώπων (όρα συλλογικό έργο ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΙ υπό την επιμέλεια του Νικου Μαραντζίδη) Ωστόσο, η συμπεριφορά αυτή μερικών, άλειψε βούτυρο στο ψωμί των κομμουνιστών, αν και υπαίτιοι αυτής της στάσης των τρομοκρατημένων πολιτών, ήτανε οι ίδιοι. Οι μανούλες όμως στην συκοφαντία και προπαγάνδα κομμουνιστές ,την υπαίτια αυτή συμπεριφορά συγκεκριμένων πολιτών, την επεξέτειναν ισοπεδωτικά στο σύνολο των αντιπάλων τους.
   Θα αναφέρω ένα παράδειγμα
   Οι συγχωριανοί μου Διβουνιώτες, αγράμματοι πόντιοι πρόσφυγες και φιλήσυχοι πολίτες, δεν είχαν ιδέα από ναζισμούς και φασισμούς. Κάποιοι όμως από αυτούς ,εντάχθηκαν στην ΠΑΟ είτε διότι επέδειξαν εμπιστοσύνη στους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού πού τους στράτευσαν, είτε διότι οι οπλαρχηγοί τους από το αντάρτικο του Πόντου ήτανε οι φυσικοί τους ηγέτες, είτε γιατί πίστευαν ότι οι κομμουνιστές ήτανε άθεοι, απάτριδες κλπ. Και μόνο για το λόγο αυτό το Δίβουνο έγινε κόκκινο πανί για τους ελασίτες. Το πρωινό της 3-11-1943 δέχτηκε αιφνιδιαστική επίθεση των ελασιτών και το χωριό σε λίγη ώρα έγινε παρανάλωμα πυρός. Όσοι προλάβανε φύγανε από τα ρέμματα και όσοι δεν προλάβανε αιχμαλωτίσθηκαν ή θανατώθηκαν βάρβαρα στα Κρούσια. Ξέρετε τι έκαναν οι Διβουνιώτες την ώρα της επίθεσης; Ετοιμάζανε τους σπόρους σιταριού να πάνε να σπείρουν τα χωράφια.
  Και όμως αυτό το χωριό το αποκαλούν οι κομμουνιστές ''φασιστικό'' και τους κατοίκους του ''φασίστες'' Το γεγονός ότι οι άνθρωποι έτυχε να είναι  και Μπαφραίοι, επιβάρυνε ακόμη περισσότερο τη θέση τους.
   Κάποιο πρωινό τη δεκαετία του 1960,ο Παοτζής πατέρας μου, όταν ήμουν τριτοετής φοιτητής της Νομικής στο ΑΠΘ, μέ κάλεσε κοντά του και με ρώτησε.---" Βρε παιδί μου, εμάς τους Παοτζήδες οι κομμουνιστές μας λένε φασίστες. Μπορείς να μου εξηγήσεις τι σημαίνει ''φασίστες'';  Τόσο φασίστας ήτανε ο άνθρωπος ώστε δεν εγνώριζε τι είναι φασισμός. Ειχε ακούσει όμως τον χαρακτηρισμό από τους αριστερούς εκατοντάδες φορές που τελικά καταλάβαινε ότι αφορούσε τον ίδιο , δεν γνώριζε  όμως το εννοιολογικό του περιεχόμενο. Με άλλα λόγια οι κομμουνιστές είχανε πετύχει το σκοπό τους με την συκοφαντία ,την προπαγάνδα και τις ισοπεδωτικές γενικεύσεις τους (Είσαι ΠΑΟ, είσαι φασίστας)
   Δυστυχως την ίδια μέθοδο εξακολουθούν να εφαρμόζουν και σήμερα, αφού κατά την τακτική τους όλοι οι αριστεροί είναι δημοκρατικοί, προοδευτικοί, φωτισμένοι και φιλειρηνιστές, ενώ οι δεξιοί είναι φασίστες, σκοταδιστές, ιμπεριαλιστές και φιλοπόλεμοι. Και δεν διερωτώνται, αυτοί οι θιασώτες της αυτοκριτικής, γιατί αφού είναι τόσο προοδευτικοί, τόσο φιλειρηνιστές, αφού έχουν τόσο φιλεργατικό τόσο φιλαγροτικό, τόσο κοινωνικό πρόγραμμα ο  Λαός της Ελλάδος δεν τους δίνει πολιτική δύναμη πάνω από 6-7 εκλογικές μονάδες. Το κλειδί βρίσκεται στη λέξη ΜΝΗΜΗ την οποία νομίζουν ότι στερείται ο ελληνικός λαός. Δεν είναι εύκολο να ξεχάσει ο Λαός της περιοχής μας το Δίβουνο,το Σπουργίτη,τον Κούκο,την Μεσιανή,τον Άγιο Πέτρο,την Καστανούσα κι ένα σωρό άλλα χωριά που αποδεκατίσθηκαν από τους ελασίτες με την προσχηματική αιτιολογία του φιλογερμανισμού των κατοίκων τους
    Όσο οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΚΚΕ θα εορτάζουν εκδηλώσεις μνήμης, εκδηλώσεις χαράς και πανηγυριού για την σ φ α γ ή του Κιλκίς (διότι περί αυτού πρόκειται και όχι περί .....απελευθέρωσης της πόλης) τόσο και θα θέτουν τους εαυτούς των στον οίκτο και την καταφρόνια του Λαού του Κιλκίς
   Νεοφώτιστοι της αριστεράς, επιχειρούν να πείσουν τον Κιλκισιώτικο Λαό, ότι τούτο εδώ το μνημείο, αποτελεί "μνημείο μίσους, κακίας και ανθρώπινου φθόνου" Και ότι πρέπει αμέσως να αποξηλωθεί και απομακρυνθεί. Αυτό φυσικά δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, γιατί οι 7500 περίπου νεκροί αξίζουν τιμής και σεβασμού για τον άδικο χαμό τους. Και ακόμη, η ιστορία επιτάσσει το μνημείο αυτό να παραμείνει στη θέση του για να υπενθυμίζει στις επόμενες γενιές ότι στο όνομα της ιδεολογίας τους κάποιοι Έλληνες δέχτηκαν να δολοφονήσουν συμπατριώτες τους, με άλλοθι τον συκοφαντικό ισχυρισμό ότι σ υ λ λ ή β δ ην υπήρξαν συνεργάτες του εχθρού της πατρίδος των .
    Εκείνο που πρέπει να απομακρυνθεί είναι το μνημείο (άγαλμα)που στήθηκε στην πλατεία άνωθεν του ξενοδοχείου ΕΥΡΙΔΙΚΗ προς τιμή του αντάρτη που αγωνίσθηκε για τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ και ΔΣΕ τα έτη 1941-1949. Στοιχειώδης γνώση της ιστορίας μαρτυρεί ότι η όποια εθνική αντίσταση του ΕΑΜ ΕΛΑΣ λήγει στις 30-10-1944 με την αποχώρηση από την Ελλάδα και του τελευταίου γερμανού στρατιώτη. Από πού προκύπτει ότι ο "αγώνας" του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ)ήτανε αγώνας αντίστασης κατά του κατακτητή; Το μνημείο αυτό, σύμβολο στάσης των κομμουνιστών κατά της νόμιμης κυβέρνησης και του συνταγματικού πολιτεύματος της χώρας, είναι νομικά παράνομο και ιστορικά ανομιμοποίητο. Γι αυτό και επιβάλλεται η απομάκρυνσή του.
    Όσον αφορά τον ισχυρισμό των ελασιτών ότι 'ελευθέρωσαν' το Κιλκίς από τους ταγματασφαλίτες κλπ,ποιός τους έδωσε το δικαίωμα, μετα την 'απελευθέρωση' να σφάξουν τόσο κόσμο;  Άν μέσα στους αμυνόμενους της πόλης υπήρχαν και κάποιοι προδότες της πατρίδος(και υπήρχαν),τι ήταν αυτό που τους νομιμοποιούσε  για εγκληματική, ισοπεδωτική συμπεριφορά έναντι πάντων των αντιπάλων; Ποιός διόρισε τους ελασίτες τιμωρούς των ''προδοτών'' της πατρίδος; Απο ποιά δημοκρατική διαδικασία (εκλογές ή δημοψήφισμα)προήλθε η δικαιοδοσία των να τιμωρήσουν (και μάλιστα με την ποινή του θανάτου) τους "συνεργάτες του εχθρού; Γιατί απαλλάσσουν εαυτούς εθνικών λαθών και προδοσίας Α (΄0ρα σύμφωνα συνεργασίας ΕΛΑΣ και Γερμανοβουλγάρων Μελισσοχωρίου,Πετριτσίου,Καρυδιων και Λειβαδίου) Η τιμώρηση των υπαιτίων ανήκε στη δικαιοδοσία του Κράτους το οποίο άλλωστε μετακατοχικά εδίκασε τους προδότες και συνεργάτες του εχθρού με τα ειδικά δικαστήρια Δοσιλόγων που συνέστησε. Άν οι υπαίτιοι της Ε'. Ολομελειας του ΚΚΕ (αυτονόμηση της ελληνικής Μακεδονίας) διέφυγαν της τιμώρησης, δεν έπεται ότι η πλευρά τους στερείται πράξεων εθνικής προδοσίας.
   Η σημερινή εκδήλωση, δεν προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση. Είμαι βέβαιος ότι κανείς από μας δεν επιθυμεί διχασμό των Ελλήνων και αναζωπύρωση παθών. Ταυτόχρονα κανείς από μας δεν ανέχεται, εκπρόσωποι του ΕΛΑΣ ΚΚΕ,70 χρόνια μετά να πανηγυρίζουν δημόσια τη σφαγή συμπατριωτών τους, προσβάλλοντας βάναυσα τη μνήμη τους.
     Αιωνία η μνήμη τους
      Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014