Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το πρώτο που μας έχουν κλέψει οι Άγγλοι είναι η γλώσσα μας. Η αγγλική πρωτοεκφράστηκε ολοκληρωμένα, σε μορφή κειμένου, τον ενδέκατο αιώνα μ.Χ, δηλαδή δεκαεφτά αιώνες μετά από την ομηρική και έγινε η επίσημη γλώσσα της χώρας , μόλις το 1422, μετά από μία νικηφόρα μάχη στην Νορμανδία, όταν ο βασιλιάς Ερρίκος ο Η΄ έβγαλε διάγγελμα στο στρατό του στην αγγλική κι όχι στη γαλλική ή την λατινική, που ήταν κι αυτές γλώσσες της Αγγλίας τότε.

Για να φθάσει να γίνει η αγγλική παγκόσμια γλώσσα, με 500.000 λέξεις και  το πρώτο κερδοφόρο, προς εξαγωγή προϊόν της, δανείστηκε από την ελληνική δεκάδες χιλιάδες, επιστημονικών κυρίως λέξεων, που  αν αφαιρεθούν θα είχε προ πολλού κηρύξει πτώχευση. Κανονικά, θα έπρεπε να καταβάλει  στην Ελλάδα λεκτικό φόρο!

Ενδεχομένως να ισχυριστεί κανείς ότι το φαινόμενο δανεισμού είναι σύνηθες. Συμβαίνει συχνά οι γλώσσες αλληλοδανείζονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Άλλη όμως γλωσσική αξία έχει η λέξη ντολμάς ή αχταρμάς κι άλλη αξία έχει η λέξη θέατρο, μουσική, ιστορία κλπ. Αλλά και ο αριθμός του δανεισμού λέξεων, μεταξύ γλωσσών, ειδικά σε θέματα ορολογίας γέρνει σαφώς υπέρ της ελληνικής, η οποία και θεωρείται μητέρα των ευρωπαϊκών γλωσσών!

Ας μην  ξεχνάμε όμως ότι ο αρχαιολόγος  Άρθουρ Έβανς, που έφερε στο φως το ανάκτορο του βασιλιά Μίνωα, στην Κνωσό της Κρήτης, ήταν Άγγλος, όπως οι Liddell & Scott, που έγραψαν το 6τομο λεξικό, με τον τίτλο, «Μέγα λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, με 135.000 λέξεις, όπως και  ο Μ. Βέντρις, γλωσσολόγος και αρχιτέκτονας που αποκρυπτογράφησε  τη γραμμική Β΄. Η ιστορία δεν πρέπει να «τσουβαλιάζεται».

 Αντίθετα προς τους παραπάνω,  ο Άγγλος Έλγιν έκλεψε τα μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου! Η κλοπή, πουθενά στον κόσμο, δεν θεωρείται πράξη φιλική ή πολιτισμική και με βάση τον διεθνή  νόμο, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, η κλοπή είναι πράξη καταδικαστέα!

Να θυμηθούμε, ακόμη, ότι οι Άγγλοι ήταν  οι ηθικοί αυτουργοί στη δολοφονία του Καποδίστρια, με εκπρόσωπο τους στην Ελλάδα τον Μαυροκορδάτο και ότι  οι Άγγλοι δεν ήθελαν  να γίνει η Ελλάδα  ανεξάρτητο κράτος. Την Ελλάδα ήθελαν απλά  ως μια επαρχία, περιορισμένη στον Μοριά και το πολύ ως τις Κυκλάδες. Ένα δηλαδή φόρου υποτελές κράτος στην Τουρκία, με την οποία ήδη από τότε είχαν κοινά συμφέροντα, σε επίπεδο οικονομικό. Την ίδια εποχή είχαν δικά τους τα Επτάνησα, την Μάλτα και την Αίγυπτο και δεν ήθελαν, με τίποτα,  να κατέβει η Ρωσία στο Αιγαίο.

Δεν ήθελαν επιπλέον να ελευθερωθεί η Αθήνα από τον Οθωμανικό ζυγό, γι’ αυτό ο ναύαρχος Κόχραν έβαλε τον Καραϊσκάκη να πολεμήσει τον Κιουταχή, στο φαληρικό δέλτα, κι όχι στην Χαλκίδα, για να χαθεί η μάχη, να ηττηθούν οι Έλληνες και να μείνει στους Τούρκους η Αθήνα.   

Αλλά και στα πιο κοντινά χρόνια, οι Άγγλοι έστησαν τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα, τον οποίο και ολοκλήρωσαν οι Αμερικανοί προκαλώντας βαθιές εθνικές πληγές στον κορμό της Ελλάδας. Τα αποικιοκρατικά κατορθώματα των Άγγλων, μπορεί να τα δει κανείς και στην Κύπρο, αρκεί να επισκεφθεί τα Φυλακισμένα Μνήματα. Πότε λοιπόν υπήρξαν  οι Άγγλοι  «φίλοι» μας;