Αφού πέθανε γιατί τον τρέμουν;
Αφού ο κομμουνισμός πέθανε (μαζί με τον αντικομουνισμό) γιατί τον τρέμουν οι καπιταλιστές, το κεφάλαιο και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι και γιατί κυνηγούν τους κομμουνιστές επιστρατεύοντας τον αντικομουνισμό; Οέο; Και καλά αυτοί τον τρέμουν, αυτοί που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα γιατί; Και για να θυμηθούμε τον στίχο του Παλαμά:
… Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες,
και με ονόματα τους κράζουν πονηρά
κλέφτες και απελάτες και προδότες,
τους μισούν οι βασιλιάδες, κι όλ' οι τύραννοι…
Πότε εκθειάσαμε τη Βόρεια Κορέα;
Αλήθεια, σε ποιο κείμενο του κόμματος (ένα είναι το κόμμα), σε ποια ομιλία στελέχους του, σε ποιο κείμενο δικό μου αν θέλετε εκθειάσαμε την στρέβλωση του Σοσιαλισμού, το έκτρωμα αν θέλετε που υπάρχει στη Βόρεια Κορέα; Βρήκαμε ευκαιρία να βγάλουμε τα εσώψυχά μας με αντικομουνιστικό οίστρο;
Ιδεοληψίες των Δανειστών!!!
Τι είναι ιδεοληψία; Η ακούσια εμφάνιση και επιβολή στη συνείδηση κάποιου επίμονων ιδεών ή συναισθημάτων (ενίοτε αδιάφορων και ενίοτε -πολύ- ενοχλητικών για τον ίδιο ή τους γύρω του) ή πιο απλά εμμονή. Αυτό είναι η αιτία της καπιταλιστικής κρίσης και η βαρβαρότητα που ζούμε για την καπιταλιστική ανάκαμψη υπέρ του κεφαλαίου.
Τι χρειάζεται η χώρα;
«Η χώρα, λέει, χρειάζεται έναν ισχυρό συνασπισμό των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, του δημοκρατικού κέντρου, της οικολογίας…! (Πως το έλεγε ο Χάρυ Κλιν; Σύντροφε Χαρίλαε, συντρόφισσα Βουγιουκλάκη, τίμιε λαχειοπώλη, αγωνιστή κουλουρτζή, σαλαμέμποροι, επιπλοποιοί…)
Πιέσεις και εκβιασμοί για να ανεχτεί
ο λαός και νέα σκληρά μέτρα
Όσο πιο αντιλαϊκά είναι τα μέτρα που πρέπει να περάσει η εκάστοτε κυβέρνηση τόσο πιο μεγάλοι οι εκβιασμοί προς το λαό για να τα ανεχτεί μέσα σε κλίμα δραματοποίησης των διαπραγματεύσεων. Το «θρίλερ» παίζεται πριν από κάθε ψήφιση των μνημονίων και των προαπαιτούμενων των αξιολογήσεων. Το ανάλογο συμβαίνει και σε αυτή τη φάση της διαπραγμάτευσης με ζητούμενο την προληπτική ψήφιση μέτρων για μετά το 2018 με το Grexit να επανέρχεται σαν φόντο.
Η "μαγεία" του συστήματος
Αυτή είναι η "μαγεία" του συστήματος πως πλασάρει την υποταγή με χίλιους τρόπους, πολύχρωμους και ανέξοδους, κάνοντας την επανάσταση να φαίνεται κάτι δύσκολο και βαρετό -που να τρέχεις τώρα...- ντυμένο με ρούχα βαριά κι ασήκωτα, σαν τον "ξύλινο" λόγο μας και τις πολιτικές συγκεντρώσεις. Κι η βασική πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, είναι να πιάσουμε το σφυγμό του κόσμου, την αγωνία του και τον αγώνα του, μικρό ή μεγάλο, να τον συνδέσουμε με την προοπτική και να την περάσουμε, σαν κόκκινο νήμα, μέσα από κάθε πτυχή της καθημερινότητας, δείχνοντας πως ο αγώνας για να αλλάξει ο κόσμος -δηλ η επανάσταση- εκτός από αναγκαίος κι επίκαιρος, είναι συναρπαστικός
Τα πιο όμορφα, συναρπαστικά μας χρόνια δεν τα έχουμε ζήσει ακόμα...
(Από το blog Σφυροδρέπανο)
Ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς
Στον δρόμο του αγώνα βρίσκεται πάλι η μικρομεσαία αγροτιά. Τα προβλήματα πολλά και γνωστά. Από την πρώτη κιόλας μέρα της κλιμάκωσης των αγροτικών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση ξεκίνησε εναντίον τους έναν σκληρό συκοφαντικό πόλεμο
«Οι αγρότες, λένε οι της κυβέρνησης, έχουν το δικαίωμα να αντιδρούν, δεν πιστεύουμε όμως πως δεν ξέρουν από πού προέρχονται τα αιτήματά τους και γιατί είναι στους δρόμους (...) υπάρχει μία κομματική εισδοχή, η θέση μας είναι ότι πάντα υπάρχει στις κινητοποιήσεις η κομματική εισδοχή και στη συγκεκριμένη περίπτωση στα μπλόκα». Την καραμέλα περί κομματικής υποκίνησης την έχουν γευτεί πολλές φορές στο παρελθόν οι αγρότες στις κινητοποιήσεις τους, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Να μην τσιμπάνε οι αγρότες, να μην τσιμπάμε όλοι μας. Ο αγώνας τους είναι και δικό μας αγώνας!
Καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στα σχολεία.
Ο Φασισμός, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία δεν πρέπει να περάσουν και δε θα περάσουν.
Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!
Κώστας Πινέλης
3-2-2017