Ο κύριος καθηγητής,οργάνωσε από μαθητές της περιοχής του μία θεατρική ομάδα και με την ευκαιρία της εθνικής αργίας (25 Μαρτίου) έδωσε μια καταπληκτική παράσταση στην αίθουσα εκδηλώσεων του πρώην Δήμου Πετρισίου.
Αν και λόγω της ημέρας θα περίμενε κανείς το θέμα της παράστασης να αφορούσε τους ήρωες του 1821, εν τούτοις το σενάριο του έργου αφορούσε τις σφαγές, λεηλασίες, βιασμούς και σκοτωμούς των Ελλήνων του Κουσάντασι (Ιωνίας) απο τους τούρκους,με τελική συνέπεια τον αναγκαστικό εκπατρισμό και έλευση των προσφύγων στην Ελλάδα μέσω Συρίας.
Η αναφορά μου στό γεγονός δεν είναι τυπική. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που είδα θεατρικό έργο από μαθητές. Στην συγκεκριμένη όμως  παράσταση, πολλά υπάρχουν που εντυπωσιάζουν και θεωρώ ότι οφείλω να τα επισημάνω.
Πρώτο και σπουδαιότερο,το μεράκι του καθηγητή για προσφορά στον συνάνθρωπό του. Την ώρα που συνάδελφοί του εκπαιδευτικοί τρώνε τις ώρες τους άσκοπα στα πεζοδρόμια και τα καφενεία, αυτός δουλεύει με τους μικρούς μαθητές του σε θέματα ιστορίας, τέχνης και πολιτισμού προκειμένου να εμπλουτίσουν και διευρύνουν τα παιδιά όσο περισσότερο μπορούν το γνωστικό τους επίπεδο.
Και δεν αρκείται σ’ αυτό. Αντιλαμβανόμενος ότι η κοινωνία της περιοχής, λιμώττει πνευματικά και πολιτισμικά, δύο τουλάχιστον φορές το χρόνο,διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις με την μορφή θεατρικών παραστάσεων, ομιλιών κλπ.
Ο απλός κόσμος, θαρρείς και από ένστικτο,μπορεί και ξεχωρίζει την ορθή καλλιτεχνική δουλειά, έστω κι αν δεν έχει σχετική παιδεία (όπως πχ εγώ). Ομολογώ ότι πριν δω την παράσταση, είχα προεξοφλημμένη την επιτυχία της, αφου όλος ο κόσμος με διαβεβαίωνε" για την πολύ καλή δουλειά που κάνει πάντα ο κύριος καθηγητής"
Και δεν διαψεύσθηκα.
Πολύ ορθή η επιλογή του σεναρίου. Ο προσφυγισμός είναι η κοινή μας ιστορία.
Ο σωματότυπος και η επιλογή των ηθοποιών, πήγαινε γάντι με τον ρόλο του καθένα. Η απόδοση των παιδιών, καταπληκτική, δεν υστέρησε κανένα παιδί. Τα σκηνικά ανάλογα των αναγκών του σεναρίου. Το σούπερ όμως σημείο επιτυχίας της παραστασης, ήτανε η μουσική επένδυση, η μουσική επιμέλεια του έργου. Με μεγάλη επιτυχία ανάμεσα  στους μικρασιατικούς θρήνους του ξεριζωμού,βρήκε θέση και το ποντιακό μοιρολόγι της προσφυγιάς.
Προφανώς και δούλεψαν πολλοί για την παρουσίαση του έργου. Ο βασικός όμως συντελεστής της επιτυχίας υπήρξε αναμφισβήτητα ο καθηγητής Ανέστης Ακριτίδης κυρίως, όχι γιατί έδωσε την ευκαιρία σε 5 μαθητές να ξετινάξουν το υποκριτικό τους ταλέντο,αλλά γιατί δίδαξε στους δημότες της περιοχής του ποιά ήταν η ιστορία των παππούδων τους και ποιά βάσανα τράβηξε ο προσφυγικός ελληνισμός. Ακόμη έδωσε την ευκαιρία σε όλον αυτό τον κόσμο να αντιληφθεί, τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος όταν έχει βαθειά συναίσθηση του ελληνισμού και του καθήκοντός του.
Τα συγχαρητήρια καθηγητά Ανέστη Ακριτίδη. Σε χρωστάμε και δεν χρωστάς σε κανέναν μας.