Η φετινή πρωτοχρονιά αναμένεται ως γέννηση μίας νέας ελπίδας, ως αφετηρία μίας καινούριας προσπάθειας. Μπροστά στα σημερινά αδιέξοδα ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται να αφυπνιστεί από το λήθαργο της πλασματικής αυτάρκειάς του.  Οι ανθρώπινες λύσεις που προτείνονται για την υπέρβαση της κρίσης αποδεικνύονται προκλητικά ανεπαρκείς, γιατί είναι λύσεις που δεν ανταποκρίνονται στην πνευματική πενία του ανθρώπου.
Ο Χριστός γεννιέται και θα γεννιέται κάθε χρονιά, μέχρι να το αντιληφθούμε, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι για να ξεπεραστούν τα ανθρώπινα αδιέξοδα χρειάζεται ν’ ανοίξουμε διάπλατα τις ανθρώπινες καρδιές και να υποδεχθούμε το θείο βρέφος, που είναι το αληθινό φως. Ο νεογέννητος Χριστός είναι το φως της ειρήνης, της πίστης, της ελπίδας της αγάπης, της δημιουργικής πνοής, που μπορεί να φωτίσει τις σκέψεις, τις αποφάσεις και τις ενέργειες των ανθρώπων προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ο Παπαδιαμάντης, εκατό χρόνια μετά το θάνατό του, παραμένει επίκαιρος, επισημαίνοντας ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονται ξανά και ξανά δίχως Χριστό. Η ελπίδα για τη σωστή νοηματοδότηση των Χριστουγέννων εναποτίθεται στη νεότερη γενιά. Ως εκπαιδευτικοί και γονείς, ας προετοιμάσουμε τις παιδικές καρδιές να φιλοξενήσουν το νεογέννητο Χριστό. Κι ας επιτρέψουμε σ’ αυτούς τους νέους με την ένθεη καρδιά και το φωτισμένο νου να χαράξουν την πορεία του κόσμου. Χρέος όλων μας είναι να τους μιμηθούμε. Άλλωστε, εάν μή στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών, τόνισε ο γεννηθείς Χριστός.
Χρόνια πολλά. Ευτυχισμένη και δημιουργική η νέα χρονιά.

Γεώργιος
Κωνσταντινίδης